در سوره بقره دو آيه در رابطه با هدايت و گمراهى درباره كسانى است كه تمام ابزار هدايت در كنارشان بوده، يا هست.
مثل مردم ايران، كه الان مردم مملكت ما تمام ابزار هدايت در اختيارشان هست؛ نوشته ها، مساجد، حسينيه ها، مجالس و تبليغات، زياد و فراوان است.
كسانى كه مى آيند و اين هدايت خدا را كه تمام ابزارش موجود است، با ضلالت، گمراهى و جاده ضد هدايت عوض مى كنند، و به جاى هدايت، گمراهى را انتخاب مى كنند، پروردگار عزيز عالم به خريد و فروش تعبير كرده است؛ هدايت را مى فروشند، و گمراهى را مى خرند.
درباره اين ها در اول سوره بقره كه آيه در مدينه نازل شده است، مى فرمايد:
« أُوْلَئِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوُاْ الضَّلَــلَةَ بِالْهُدَى فَمَا رَبِحَت تِّجَـرَتُهُمْ »
آنهايى كه گمراهى را خريدند و هدايت را فروختند. البته هدايت و گمراهى كه قابل خريد و فروش نيست، اينجا پروردگار عالم انسان را مجازا معامله گر به حساب آورده است. حقيقتش اين است كه گمراهى را به اختيار خودشان انتخاب مى كنند و مشعل هدايت را با انتخاب خودشان كنار مى گذارند.
مى گويند: ما با اختيار و انتخاب خودمان، اين چراغ را نمى خواهيم. به جاى خدا، شهوات حرام، معبود حرام، مال حرام، تاريكى و شيطان را مى خواهيم.
منبع : پایگاه عرفان
