اعجاب انسان از زنده شدن پس از مرگ باتوجه به اين كه روزى خاك مرده بوده و به اراده حق زنده گشته اعجابى بيهوده و بيپايه است.
او اگر در اطوار خلقت خود، ونيز اطوار خلقت موجودات و مرگ و حيات آنان دقت كند نه اين كه نسبت به مسئله حيات پس از مرگ تعجب نخواهد كرد بلكه به راحتى و حتى بدون تكيه بر بحث علمى و فلسفى حيات پس از مرگ را خواهد پذيرفت.
چه بسا انفجارهائى كه در ذرات، در اتمهاى تراكم، در ستارهها انجام ميگيرد و برخى از اشخاص تصور ميكنند چهارچوب وجود آنها و ذات و هويتشان در گودال تاريك نيستى و عدم قرار ميگيرد، درحالى كه تصور آنان صددرصد باطل است و آزمايشات علمى، و تجربههاى دانشمندان و مشاهدات حسى اهل بصيرت غير اين را ميگويد.
مجموعه جهان ما كه به منزله يك اتم با حجمى غيرقابل اندازه گيرى است با يك اتم كه قوى ترين ابزار ذره بينى قابل مشاهده نيست از لحاظ پديدآمدن و مردن و حيات دوباره يافتن در سيطره يك نظم و در حاكميت يك قانون است، انفجار و پراكنده شدن ذرات سبب معدوم شدن نيست، بلكه اجزاء پراكنده چه اجزاء پراكنده جهان هستى باشد چه اجزاء پراكنده يك اتم مثلًا اتم اورانيوم دوباره ميتوانند از پراكندگى به اجتماع درآيند و جهان و اتم بعدى را به صورتى محكم تر و زيباتر و پابرجاتر بسازند.
قرآن مجيد در آيات بسيارى از انفجار كامل همه جهان خبر ميدهد ولى اعلام مينمايد كه پس از درهم ريخته شدن ستارهها و متلاشى شدن كوهها و برافروخته شدن و مشتعل گشتن درياها دوباره هستى صورت ديگر خواهد گرفت و همين زمين وآسمان به شكلى ديگر ظهور خواهند كرد.
يَوْمَ تُبَدَّلُ الْأَرْضُ غَيْرَ الْأَرْضِ وَ السَّماواتُ وَ بَرَزُوا لِلَّهِ الْواحِدِ الْقَهَّارِ:
در روزى كه زمين به غيراين زمين و آسمانها به غيراين آسمان تبديل شود و همه در پيشگاه خداى قهار حاضر گردند.
منبع : پایگاه عرفان
