پيمودن صراط مستقيم

اين حرف دين است، اين سوزندگى دين است، مرد آن است كه در دنيا با آتش گناه نسوزد، و از روى اين جاده باريك، مستقيم رد شود كه به راست و چپ نيافتد.

خود اميرالمؤمنين عليه السلام روى منبر مى فرمود:

« اليمين و الشمال مضلّة »

به چپ و راست نزنيد كه جهنم مى رويد. در نمازهايتان هر روز به خدا راست بگوييد:

« اهْدِنَا الصِّرَطَ الْمُسْتَقِيمَ »

اين راه خدا، انبيا و ائمه است، هر كس هم مى خواهى باش.

از من هم اگر به خاطر نچرخاندن قلم خوشت نمى آيد، اصرارى به تو ندارم كه بمانى، چون حق را مى دانى كه اين مبلغ حق شصت ميليون جمعيت در آن است.

شما چرا كوپن بيشتر مى گيرى؟ از سهمت چرا اضافه تر مى گيرى؟ در حالى كه خانه دارى، با دسيسه چرا زمين مى گيرى؟ اين زمين مال شصت ميليون نفر است.

رضايت آنها، رضايت خدا است، به شرطى كه كسى خانه نداشته باشد و نيازمند باشد، ملت حاضر هستند كه خانه دار شوند، اما اگر اين زمينى كه جزء انفال و اموال عمومى است، به ملت بگوييم: اين آقا يك خانه دو طبقه دارد، ولى برادرش مدير كل است، با برادرش پارتى بازى كرده، كه يك قطعه هزار مترى به او بدهند.

جنگ جمل بپا مى شود،براى اين كه على عليه السلام زمين، صندلى، پول را نمى دهد.

عمل صالح يك وقت نپرداختن است، يك وقت نگفتن، يك وقت گفتن، يك وقت در خانه نشستن و يك وقت ريختن در خيابان ها است.

يك وقت نشستن در خانه عمل صالح است، يك وقت نشستن در خانه حرام است، بيرون رفتن واجب است.

دين باريك تر از مو است. صراط الهى، سوزنده تر از آتش و تيزتر از شمشير است.

اين گونه مردم كه داراى عمل صالح هستند و عمل صالحشان هم بر دو پايه مبدأ و معاد استوار است، كه اگر تمام عالم جمع شوند، ساختمان اين عمل را نمى توانند خراب كنند، من دنياى آنها را تبديل به حيات طيبه مى كنم.