فارسی
چهارشنبه 23 آبان 1403 - الاربعاء 10 جمادى الاول 1446
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه
0
نفر 0

عشق ورزى به تهيدستان و فقيران

بسيارى از اولياى خدا و عارفان معارف و عابدان زاهد و شيداييان واله و مجذوبان عاشق در ميان تهيدستان و فقيرانند . از اين جهت نبايد به احدى از اين طايفه به چشم حقارت نظر كرد ، بلكه بايد ادب و احترام و خوش اخلاقى و نيك رفتارى را نسبت به آنان رعايت نمود و آنان را از خود برتر و بهتر دانست .اينان گروهى هستند كه خداى مهربان در قرآن مجيد از آنان به خوبى ياد كرده و بزرگشان دانسته و پيامبرش را به احترام آنان فرمان اكيد داده است .اينان چهره هاى معنوى وارسته و والايى هستند كه خداى بزرگ پيامبرش را به بودن با آنان امر مى كند و اجازه نمى دهد به خاطر چيزى و كسى دست از آنان بردارد و روى از آنان بگرداند !خداى عزيز شب معراج به پيامبرش فرمود :محبت براى خدا محبت به تهيدستان و فقيران و نزديك شدن به ايشان است . پيامبر گفت : پروردگارا ! تهيدستان و فقيران كيانند ؟ خدا فرمود : كسانى كه به كم راضى اند و بر گرسنگى صابرند و بر آسانى شاكرند ، از گرسنگى و تشنگى خود شكايت نمى كنند و دروغ نمى گويند و بر پروردگارشان خشمگين نمى شوند و بر آنچه از دستشان رفته اندوه نمى خورند و به آنچه به آنان داده شده شاد نمى گردند .
اى احمد ! محبت من محبت به تهيدستان و فقيران است ، پس به آنان نزديك شو و نشستن آنان را به خود نزديك گردان تا به تو نزديك شوم .نشست و برخاست با فقيران ، به خانه ى آنان رفتن ، با آنان عاشقانه معاشرت كردن ، و به آنان محبت ورزيدن ، آلودگى كبر را از قلب مى زدايد و نقش زيباى تواضع را بر صفحه ى جان صورت گرى مى كند و بيمارى نخوت و خودبينى و فخرفروشى را درمان مى كند و راه رسيدن به فيوضات الهى را هموار مى نمايد و نهايتاً انسان را محبوب خدا مى كند .متكبّران ـ كه از رحمت پروردگار محرومند و از اخلاق پيامبران و امامان دورند و درونى آلوده دارند ـ از نشست و برخاست با فقيران امتناع مىورزند و از نزديك شدن به تهيدستان و افتادگان دورى مى جويند . درِ خانه ى آنان به روى اينان كه گاهى در ميانشان اهل الله هستند بسته است .اين خودخواهان مغرور و آلودگانى كه نشست و برخاست با فقيران و محبت ورزيدن به آنان را براى خود ننگ و عار مى دانند گويا خبر ندارند كه پيامبر فرموده است :لاَ يَدخُلُ الجَنّةَ مَن كَانَ فِى قَلْبِهِ مِثقالُ حَبّة مِن خَردَل مِنْ كِبْر . . . .كسى كه در دلش به وزن دانه ى خردلى از كبر است وارد بهشت نمى شود !و گويا نمى دانند كه گاهى بندگان خاص خدا و عباد روشن ضمير حق در ميان اين طايفه اند كه از هر جهت قابل احترامند .

بر گرفته از كتاب زيباييهاي اخلاق استاد حسين انصاريان

0
0% (نفر 0)
 
نظر شما در مورد این مطلب ؟
 
امتیاز شما به این مطلب ؟
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:

آخرین مطالب


بیشترین بازدید این مجموعه

راه توبه ى واقعى
نماز ستون دين
داستانى ازمؤلّف در رابطه با برزخ مردگان
مصاديق گفتار نيك‏
راه زندگى صحيح‏
اوصاف رسول خدا صلى الله عليه و آله در قرآن و حديث‏
اتصال حضرت ابراهيم عليه السلام به حقيقت‏
سخت گیری در دین
مخالفت با امر مولا
دین خدا، دین آسان

 
نظرات کاربر

پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^