« قلب المؤمن حرم اللّه، حرام على اللّه ان يلج فيه غيره »
قلب، دل، حرم خدا در روى زمين است، پس غير خدا را به دل خود راه ندهيد.
اين هايى كه كار بد مى كنند و بعد به آنها مى گويى: چرا اين كار را كردى؟ مى گويد: دلم مى خواست. به خدا قسم دروغ مى گويند. دل مال اين دنيا نيست، از عرش در سينه تو آمده است. دل فرشى نيست، عرشى است.
به جاى اين كه بگويد: شهوتم مى خواهد، تهمت به قلب مى زند. حجاب ها را پس بزن، اگر چهره دخترهايى در قلبت هست و عاشقشان هستى، اين رفاقت ها را كنار بزن، تا تمام اين لجن ها از جلوى دل تو كنار برود. حالا بنشين صداى دل را گوش بده، ببين دل مى گويد: خدا، قرآن، قيامت، ملكوت، حسين، على، دين، انبيا، مهر، عاطفه، محبت و عشق به حضرت حق را مى خواهم. اين صداى دل است.
آنهايى كه مى گويند: دلم مى خواست، صداى هواى نفس است، ولى آن را به دل مى بندند، دل مال زمين نيست، مال اينجا نيست.
منبع : پایگاه عرفان
