تقواى زبان

براى نمونه يك روايت در باب يكى از گناهان زبان را عنايت بفرماييد:

غيبت كردن پشت سر مردم مؤمن، آبرودار، مسلمان. مطلبى را گفتن كه تناسب با آبرو و شخصيت مؤمن و مسلمان ندارد، و او را پيش شنونده خرد مى‏كند. اين گناه زبان جريمه سنگينى دارد.

رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله مى‏فرمايد:

« الغيبةُ ادامُ كلابِ النار »

پشت سر مردم به ناحق حرف زدن و مردم را كوبيدن، خورشت سگان جهنم است.

يعنى غيبت كنندگان در روز قيامت به صورت حيوان در مى‏آيند و تمام غيبت‏هايى را كه داشتند، به صورت عذاب الهى به خوردشان مى‏دهند.