ممكن است كه يك حسنه، هفتصد برابر پاداش داشته باشد. اگر مصلحت باشد در دنيا عطا مى كنند اما اگر مصلحت نباشد، پاداش آخرتى عطا مى كنند، اما يك حسنه را كه پروردگار به موسى بن عمران (عليه السلام) فرمود آن حسنه بر عهده من است و بنده ام را از دنيا نمى برم تا در همين دنيا چند برابر به او پاداش بدهم و آن اين است كه اگر كسى يك دينار براى حسين من خرج كند، تا از دنيا نرفته است پاداش او را هفتاد برابر خواهم داد.
توقع نداشته باشيد كه اين هفتاد برابر در مال انسان باشد. گاهى مى بينيد پولى را در راه حضرت سيد الشهدا(عليه السلام) و براى فرهنگ ابى عبدالله (عليه السلام) و جلسات ايشان خرج كرده ايد، اما خداوند متعال طور ديگرى جبران مى كند؛ مثلًا عمره اى نصيب شما مى كند كه در ذهن شما نمى آمده و شما را كمك مى كند كه اين عمره را با اخلاص انجام دهيد.
امام صادق عليه السلام مى فرمايند: اين عمره وقتى انجام گرفت، پاداش آن مطابق اين است كه ده بار سطح كره زمين را از طلا بچينيد و در راه خدا صدقه بدهيد. اين لطف حضرت حق است. گاهى نيز آيات قرآن مجيد براى حسنه دادن، عدد معلوم نمى كنند. مى فرمايد: شما اين كار خوب را انجام بده، پاداش آن نامعلوم است؛ آنچه خودم بخواهم، اضافه مى كنم ،«وَاللَّهُ يُضَعِفُ لِمَن يَشَآءُ».
برگرفته ازکتاب صبرازدیدگاه اسلام نوشته استاد حسین انصاریان
منبع : پايگاه عرفان
