2 ـ انابه به درگاه خدا با زبان

توبه يعنى پشيمانى، ما هم پشيمان هستيم.

يك بخش ديگر توبه، استغفار با زبان است؛ خدايا! اشتباه كردم « أستغفرُ اللهَ ربى و أتوب اليه » با زبان، حالا همين كه قلبمان پشيمان است، بس نيست؟ نه، چون خدا گفته است كه غير از پشيمانى قلب، دوست دارم صداى التماس گنهكار را بشنوم.

صدايت مهم است؛

« ادْعُونِىآ أَسْتَجِبْ لَكُمْ »

من را صدا بزن، من با صدا زدن تو جواب تو را مى‏دهم.

بيايى پشت در بايستى و زنگ نزنى كه كسى در را باز نمى‏كند. تشنه‏اى، اما اگر نگويى آب مى‏خواهم، آب نمى‏آورند، گرسنه اگر نگويد نان، كسى به او نان نمى‏دهد.