طلاق؛ مبغوض‏ترين حلال نزد خدا

باز رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله مى‏فرمايد:

« ما أحل الله شيئاً أبغضَ إليهِ من الطلاق »⁽²⁾

درست است كه خدا طلاق را حلال كرده و اجازه داده است، اما با اين كه اجازه داده، هيچ چيزى را در امور حلال به اندازه طلاق نفرت ندارد.

« إن الله يبغُضُ كُلَّ مطلاقٍ ذَوَّاق »⁽³⁾

خدا دشمن آن انسانى است كه خيلى طلاق در زندگى‏اش هست و زن را بازيچه شهوات خودش قرار داده.

دو سال با اين است و طلاقش مى‏دهد. سه سال با يكى ديگر مى‏رود، چهار سال با يكى ديگر، اصلاً اين موجود كارش اين است. علامت او اين است كه مبغوض خداست و درهاى رحمت الهى به روى او بسته است.

امام صادق عليه‏السلام مى‏فرمايد:

« إن الله يحبُّ البيتَ الذى فيهِ العُرس و يبغُض البيتَ الذى فيهِ الطلاق »

خانه‏اى كه در آن عروسى است، خدا عاشق آن خانه است، خانه خوبى است.

اما خانه‏اى كه صحبت طلاق در آن آمد، خدا نظرش به آن خانه نظر كينه و دشمنى است، از آن مرد و زن بدش مى‏آيد، نفرت دارد.

« ما من شى‏ءٍ أبغضُ إلى الله من الطلاق »

نزد خدا هيچ چيزى مبغوض‏تر از طلاق نيست.