اما فيلسوف اهل تسنن يا راوى اهل تسنن بيايد در مهم ترين كتابشان بنويسد كه من خودم هم از آنها پرسيدم، گفتند: بله، همين طور است؛ خداوند يك موجود پاك مقدسى است كه شبهاى جمعه از روى تخت چارچوبش، از عرش پايين آمده، به آسمان ششم مى آيد، از آنجا به آسمان هفتم مى پرد و بعد آسمان پنجم و آسمان دنيا، پايش را دراز مى كند و مى گويد: بندگان من! دعا كنيد! من نزديك شما آمدم كه صداى شما را بشنوم.
قرآن مى گويد: اين چرندها را بى مغزها و تاريك دلان مى گويند، من منزه از اين حرفها هستم كه اين ها در لباس فلسفه و حكمت و عرفان و علم، در حق من مى زنند. كل اين حرفها دروغ محض است.
اما على عليه السلام هر چه درباره من بگويد راست است. اين حرف قرآن است. حسين من هر چه در حق من بگويد راست است، هيچ استثناء هم نكرده، قيدى هم نزده، فقط فرموده:
« سُبْحَـنَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ إِلاَّ عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ »
منبع : پایگاه عرفان
