در اين زمينه از سوره مباركه توبه يك آيه را عنايت كنيد:
«وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِناتِ»
خيلى آيه عجيبى است كه خدا به مردان و زنان با ايمان، كه در دنيا زندگى مى كنند و هنوز عمرشان خاتمه پيدا نكرده و وارد عالم ديگر نشدند، به جاى اينكه به مؤمنين و مؤمنات بگويد وعده مى دهم، مى گويد: وعده دادم و تمام شد، وعده پروردگار هم با وفاى به عهد همراه است.
«إِنَّ اللَّهَ لا يُخْلِفُ الْمِيعادَ»
دليلى ندارد كه پروردگار عالم خلف وعده كند.
«وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِناتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ»
منبع : پایگاه عرفان
