در آيه دوم: مسأله آفرينش انسان مطرح است.
«لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فِي كَبَدٍ»
ما انسان را در چارچوب كار، كوشش، زحمت، مشقت و فعاليت آفريديم؛ «4» يعنى نبايد تمام عمر خود را به بطالت بگذراند، فعاليت و عمل جزء بافت خلقت و آفرينش انسان است. پروردگار در قرآن مى فرمايد: تو بايد حركت كنى و كوشش كنى، بافت وجود خود را، با كوشش، فعاليت و اطاعت از خدا و پيغمبر صلى الله عليه و آله گره بزن، تا زحمات، فعاليت ها و كوشش هاى شما باطل نشود.
منبع : پایگاه عرفان
