ترس از خدا

در آيه شريفه مورد بحث آمده:

وَ إِيَّايَ فَارْهَبُونِ

فقط از من بترسيد.

رهبت از نظر لغت ترسى است كه انسان را از دچار شدن به عقوبت فرارى مى دهد. به كار گرفتنش در اين آيه به اين معناست كه از عقوبت و كيفر من نسبت به نقض پيمان و شكستن عهد بترسيد آنگونه بترسى كه شما را از دچار شدن به عذاب دوزخ فرارى دهد.

ترس از حضرت حق از بهترين زمينه هاى وفا به عهد حق است، كسى كه محروم از اين حالت با ارزش نفسانى است يقيناً به هيچ عهدى از عهود خدا وفا نخواهد كرد و نهايتاً دچار عذاب ابد خواهد شد.

آيه شريفه خطاب به يهود زمان پيامبر و پس از پيامبر است و روى اين حساب بايد گفت: عهد مطرح در آيه شريفه «عهدى» بر پايه رواياتى كه به عنوان توضيح آيات قرآن در معتبرترين كتاب ها نقل شده و بخشى از آن در سطور گذشته ذكر شده عبارت از نبوت پيامبر و قرآن مجيد و ولايت على (ع) است كه نقص و شكستن عهد خدا بى ترديد سبب عذاب ابد قيامت و كيفر شديد خداست.

در آيه بيست و هفتم سوره مباركه بقره آمده نقض و شكستن عهد خدا موجب بر باد رفتن همه سرمايه هاى وجودى انسان است اولئك هم الخاسرون و در سوره مباركه رعد درباره عهد شكنان آمده است:

أُولئِكَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَ لَهُمْ سُوءُ الدَّارِ

اينانند كه براى آنان لعنت و فرجام بد ودشوارتر سراى آخرت است.