خداوند مهربان، در وجود همه انسان ها استعدادهاى عظيم و پرارزشى را قرار داده است، كه با يك سلسله حقايق، از حالت استعداد بودن، به فعليّت مى رسد.
چهره با صفاى كمال و رشد خود را با برخورد به حقايق نشان مى دهد. سرمايه تكامل و استعداد رسيدن به كمال انسان، از تمام موجودات عالم بيشتر و غناو ثروت او در اين زمينه فوق العاده تر است و چنان كه خودش بخواهد، مى تواند آنها را به ثمرات و محصولات بسيار پرارزشى تبديل كند، تا جايى كه اميرالمؤمنين عليه السلام مى فرمايند: مقام اين انسان از همه فرشتگان برتر و بالاتر مى شود و درجات او در پيشگاه مقدس پروردگار درجات ويژه اى خواهد شد. درجاتى كه با همين لفظ در قرآن مجيد به آن اشاره شده است. اين درجات در بسيارى از آيات بدون «الف و لام» مى باشد و به تعبير ادبى، به صورت اسم نكره كه نشان دهنده ارزش و عظمت آن درجات و مرتبه ها است.
منبع : پایگاه عرفان
