ادريس و نماز

علامه مجلسى از حضرت صادق (ع) روايت مى كند: به هنگام ورود به شهر كوفه از مسجد سهله ديدن كن و در آن مكان مقدس نماز بگزار و حل مشكلات دينى و دنيائى ات را در آنجا از خدا بخواه، زيرا مسجد سهله خانه حضرت ادريس است، انسان بزرگوارى كه در آنجا به پيشه خياطى مشغول بود و نمازش را در آن مكان پاك اقامه مى كرد.

آرى كسى كه در آنجا دست نياز به سوى بى نياز بردارد بى پاسخ نمى ماند و در قيامت در كنار ادريس از مقام رفيعى برخوردار خواهد شد، و به سبب عبادت و اظهار نيازمندى در آن مسجد، از ناراحتى هاى دنيائى و شر دشمنان در پناه حق قرار خواهد گرفت. طبرسى در تفسير بسيار پر ارزش مجمع البيان مى گويد: حضرت ادريس از قديمى ترين پيامبران خدا و جد پدرى نوح بوده است. توجه داشته باشيد كه حضرت ادريس پيش از نوح مى زيسته و فرهنگش همراه نماز بوده و محل اقامه نمازش چنان با ارزش و داراى معنويت است كه حضرت صادق (ع) دعاى دعا كننده در آن مقام را مستجاب مى داند.