ادريس و نماز

علامه مجلسى از حضرت صادق (ع) روايت مى‏كند: به هنگام ورود به شهر كوفه از مسجد سهله ديدن كن و در آن مكان مقدس نماز بگزار و حل مشكلات دينى و دنيائى‏ات را در آنجا از خدا بخواه، زيرا مسجد سهله خانه حضرت‏ ادريس است، انسان بزرگوارى كه در آنجا به پيشه خياطى مشغول بود و نمازش را در آن مكان پاك اقامه مى‏كرد.

آرى كسى كه در آنجا دست نياز به سوى بى‏نياز بردارد بى‏پاسخ نمى‏ماند و در قيامت در كنار ادريس از مقام رفيعى برخوردار خواهد شد، و به سبب عبادت و اظهار نيازمندى در آن مسجد، از ناراحتى‏هاى دنيائى و شر دشمنان در پناه حق قرار خواهد گرفت. طبرسى در تفسير بسيار پر ارزش مجمع‏البيان مى‏گويد: حضرت ادريس از قديمى‏ترين پيامبران خدا و جد پدرى نوح بوده است. توجه داشته باشيد كه حضرت ادريس پيش از نوح مى‏زيسته و فرهنگش همراه نماز بوده و محل اقامه نمازش چنان با ارزش و داراى معنويت است كه حضرت صادق (ع) دعاى دعا كننده در آن مقام را مستجاب مى‏داند.