خداوند چه ضمانت هايى براى ما كرده است؟ بار معنوى اين مسائل خيلى سنگين است. خدا مى فرمايد: اگر الفاظ قرآن را به كوه ها نازل مى كردم، ويران مى شد:
«لَوْ أَنزَلْنَا هذَا الْقُرْءَانَ عَلَى جَبَلٍ لَّرَأَيْتَهُ خشِعًا مُّتَصَدّعًا مّنْ خَشْيَةِ اللَّهِ»
الفاظ قرآن كوه ها را ويران مى كند، چه برسد به مفاهيم آن، كه براى اين جنس دو پاى خاكى، اين فرش نشين، به خاطر يك مقدار ايمان و عملِ درست، چه چيزهايى را به عهده گرفته است؛ «إِنَّا لَانُضِيعُ أَجْرَ مَنْ أَحْسَنَ عَمَلًا» من پاداش كسى كه فعاليت نيكو داشته است را ضايع نكنم. ضايع كردن پاداش، ظلم فاحش است.
منبع : پایگاه عرفان
