قرآن و روايات در باب توبه چنين بيان مى كنند كه: توبه كافر از كفر خود، مشرك از شرك خود، بت پرست از بت پرستى، رباخور با برگرداندن مال مردم، بى حجاب با رعايت حجاب، غيبت كننده با ترك غيبت، همه اين ها قبول است، اما توبه كسى كه مردم را گمراه كرده است، به شرطى قبول است كه همه گمراهان را برگرداند. آنهايى كه مرده اند، چگونه مى خواهد زنده كند؟
جمله دوم امام مجتبى عليه السلام اين است:
«وَ مَنْ سَكَتَ عَلِمَ ما فِى نَفْسِهِ»
آن خدايى را كه اگر كسى ساكت باشد حرف نزند و نياز و حاجتش را نگويد، خدا باطن او را خبر دارد كه چه مى خواهد.
|
آنى تو كه حال دل نالان دانى |
احوال دل شكسته بالان دانى |
|
|
گر خوانمت از سينه سوزان، شنوى |
ور دم نزنم، زبان لالان دانى |
|
شخص گنگ و لالى را به خدمت پيغمبر صلى الله عليه و آله مى آوردند كه او بت پرست بود، خواست مسلمان بشود، پيغمبر صلى الله عليه و آله با اشاره دست او را متوجه مى كرد كه من از جانب خدايى كه تو را آفريده است آمده ام، براى اين كه شما را بعد از مرگ به بهشت برسانم. بعد آن شخص لال مى خنديد و دو سه بار سر تكان مى داد، يعنى تو را قبول دارم. حضرت فرمود: او مؤمن شده است. مى پرسيدند: براى نمازش چه كار كند؟ مى فرمودند: بين شما بايستد و مثل شما نمازش را بخواند، در قيامت او را جزء نمازگزاران حساب مى كنند. و فرداى قيامت با زبان گويا، اهل بهشت هستند.
منبع : پایگاه عرفان
