1- ايمان به خدا
«يأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُوا» چه قدر اين آيات زيبا است. در خطابى كه پروردگار به اهل ايمان دارد، در اين آيات، دريايى بى نهايت از محبت موج مى زند. كسانى كه عاشق و فدايى قرآن شده اند و در راه قرآن جان باخته اند، گاهى در حال خواندن قرآن، مرغ روح آنها از بدن پرواز كرده و رفته است. بى علت نبوده كه؛ زيبايى، جلوه، نور، تجلى، باطن و مفاهيم قرآن، آنها را مجنون كرده است.
«يأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُوا هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلَى تِجرَةٍ تُنجِيكُم مّنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ» «1»
آيا مى خواهيد شما را به تجارتى راهنمايى كنم كه يك سودِ اين تجارت، رهايى از عذاب دردناك است؟ «تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ» به خدا ايمان بياوريد. گرهى كه هيچ فتنه، آشوب و فسادى نتواند آن را باز كند. مگر مى شود آدم اين طور به خدا گره بخورد؟
منبع : پایگاه عرفان
