ج. تعصب و لجاجت‏

پيغمبر اسلام از مردم مى خواست دست از بت ها بردارند، اما آن ها مى گفتند: پدران و اسلاف ما همگى اين بت ها را مى پرستيدند، مگر مى شود ما از آن ها دست برداريم و از دين آباء و اجدادمان بازگرديم؟

قرآن مى فرمايد: اى پيامبر، به آن ها بگو اگر آباء و اجداد شما انسان هاى نفهمى بوده اند و خود را به آتش جهنم افكنده اند، شما هم بايد همان كار را انجام دهيد؟

«و إذا قيل لهم اتبعوا ما أنزل اللّه قالوا بل نتبع ما ألفينا عليه آباءنا أو لو كان آباؤهم لا يعقلون شيئا و لا يهتدون».

و هنگامى كه به آنان كه مشرك و كافرند گويند: از آنچه خدا نازل كرده پيروى كنيد، مى گويند: نه، بلكه از آيينى كه پدرانمان را بر آن يافتيم، پيروى مى كنيم. آيا هرچند پدرانشان چيزى نمى فهميدند و راه حق را به سبب كوردلى نمى يافتند باز هم كوركورانه از آنان پيروى خواهند كرد؟

ازاين روست كه اين اندازه قرآن كريم به تفكر و انديشه و تعقل اهتمام مى ورزد:

«أفلا يتدبرون القرآن أم على قلوبهم اقفال».

بااين همه، باز عده اى بدون دليل و به قول معروف «چوب انداز» مى گويند: امروز عصر علم و قرن تسخير فضاست و ديگر جايى براى قرآن وجود ندارد! درحالى كه همه آفرينش جاى قرآن است. اين عده مى خواهند با ژست هاى علمى خود قرآن را از زندگى انسان ها بيرون بگذارند. مگر قرآن كريم چه مى گويد؟