فکر آن را در سر نمی‌پروراند تا چه رسد به اینکه گناه را انجام دهد. گناه اگر انسان از ماهیت شوم و ویرانگر گناه با خبر باشد، هرگز چون زهری است که روح و پیکر آدمی را بیمار می‌کند و به تدریج آن را به انحطاط و نیستی می‌کشاند گناه در حقیقت جنگ با پروردگار مهربانی است که تمام اسباب آرامش و آسایش را برای زندگی انسان مهیا ساخته است. کسی که گناه می‌کند در حقیقت کمان نافرمانی به دوش گرفته و به سمت پروردگار عزیزش تیر معصیت شلیک می‌کند. آیا براستی توانسته‌ایم اندکی از شکر نعمتهای بی پایان الهی را بجا آوریم تا آنگاه نوبت به طغیان و گناه برسد. آیا می‌دانید تمام نکبت و رسوایی انسان بر اثر گناه است چنانکه امام باقر(ع) می‌فرماید: هر نکبتی که به سر انسان می‌آید از رهگذر گناه می‌باشد. آیا می‌دانید: که گناه موجب تباهی عمر و مرگ زودرس می‌شود، چنانکه امام صادق(ع) می‌فرماید: کسانی که بر اثر گناه می‌میرند تعدادشان بیشتر است از کسانی که به جهت پایان یافتن عمرشان می‌میرند. حال خود قضاوت کنید آیا سزاوار است که انسان به خاطر چند لحظه لذت کاذب خود را از نعمت حیات محروم سازد. چه تاسف بار است انسانی که می‌ـواند و باید باغ وجود خود را به گلهای معطر طاعت و بندگی عطرآگین سازد، راه معصیت پیشه کند و آن را به کویر سوزان گناه مبّدل نماید.چه تاسف بار است که انسان اطاعت پروردگار نازنین خود را کنار بگذارد و پیروی از دشمن قسم خورده خود شیطان را پیشه سازد.پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید: دشمن‌ترین دشمنان انسان هوا و هوس اوست. هوای نفسی که خواهشهای آن حد و مرزی ندارد. خوشبحال آنانکه با خدای خود عهد بندگی بستند و از هر گونه اطاعت شیطانی گسستند و زندگی موقت دنیا را به پاکی و پاگیزی گذراندند و خود را برای حسابرسی روز قیامت آماده ساختند تا شرمنده محضر خدا و انبیاء و اولیائش نباشند، و خداوند نیز تاج کرامت و عزت و جاودانگی به سر آنها نهاد، و بهشت برین خود را به آنها پیشگش می‌کند این سعادت گوارایشان باد.اکنون که در آغازین روزهای تکلیف خود هستید و خداوند به شما اجازه حضور بارگاه خود را عنایت نموده است، با پروردگار مهربانتان عهد و پیمان بندگی ببندید و او را همیشه حاضر و ناظر خود بدانید، و به شیطان اجازه ندهید به حریم عبودیت و بندگی شما وارد شود از نماز خصوصاً نماز اول وقت غفلت نکنید که چون دژی مستحکم انسان را در برابر گناه حفظ می‌کند، از رفاقت با افراد ناباب و ناسالم بپرهیزید که همه هستی انسان رابه یغما می‌برند این لحظه عشق به پاکی و پاکیزگی را غنیمت بدانید و گوهر عمر خود را جز به پای بندگی خدا خرج نکنید که پشیمانی آن زیاد است.