اولا : عبادات شرعیه از جهت کیفیت و کمیت باید از طرف شارع مقدس مشخص شود، چنانکه تمام حد و حدود نماز از لسان قرآن و پیامبر اکرم (ص) و ائمه (ع) بیان شده است و کم و زیاد کردن آن شرعا جایز نیست . ثانیا : نماز گزاران به صورت دست بسته (قبض یا تکفیر ) در فقه امامیه بدعت و حرام است ، امیر مومنان (ع) می فرماید :لایجمع المسلم یدیه فی صلاته و هو قائم بین یدی الله یشبه باهل الکفر من المجوس (نماز گزار دستهای خود را در حالیکه در برابر خدا ایستاده است روی همه قرار ندهد که با این عمل ، شیوه مجوسیان کافر را حکایت می کند ). ابو حمید ساعدی صحابه بزرگ ، برای گروهی از صحابه که درمیان آنان ابوهریره دوس،سهل ساعدی ، ابو اسید ساعدی ، ابوقتاده ، حادث بن ربعی و محمدبن مسلمه نیز حضور داشتند ، کیفیت انجام نماز را از رسول خدا حکایت کرد و نیز از مستحبات ریز و درشت آن نام برد ، ولی از چنین عملی (دست روی دست نهادن در نماز ) سخن به میان نیاورد . ثالثا : مقایسه احترام به بزرگان از خلق با احترام در برابر ذات مقدس پروردگار کاملا مقایسه باطل است . بنابراین همانگونه دستور داده شده است نسبت به انجام نماز تعبد و تسلیم داشت و بدانیم که بدعت حرام است .