دورنمايى از ارزش «مؤمن عالم» در روايات بيان شده است. اين روايت را عالمان اهل سنت نقل كرده اند كه روزى وجود مبارك امير المؤمنين، عليه السلام، درحالى كه كمتر از سى سال سن داشتند، در مسجد مدينه به محضر پيغمبر اسلام، صلى اللّه عليه و آله، رسيدند و ديدند پيغمبر تنهاى تنها در مسجد نشسته اند. ايشان نيز در محضر مبارك پيغمبر زانوى ادب به زمين زدند.
به واقع، كسى در اين عالم نسبت به پيغمبر مؤدب تر از امير المؤمنين نبود. كمال ادبشان هم در اين بود كه با تمام وجود مطيع پيغمبر اسلام بودند. اين اوج ادب امير امؤمنين بود.
امام به پيغمبر عرض كردند: من از شما يك تقاضا دارم: دوست دارم شما با زبان مبارك خودتان از پروردگار عالم براى من طلب مغفرت كنيد! نكته در همين است: خواسته ايشان طلب رحمت نيست، بلكه درخواست مغفرت و آمرزش است.
منبع : پايگاه عرفان
