در اين بخش به چند روايت كه پيامبر و امامان در آنها از تحولات و اوضاع زمان هاى پس از خود به ويژه آخر الزمان كه طليعه اش در زمان نوشتن اين تفسير آشكار شده اكتفا مى كنم.
شيخ بهائى در كتاب اربعين ص 133 حديث 18 از رسول خدا روايت مى كند كه آن حضرت فرمود: زمانى بر مردم بيايد كه براى صاحب دينى دينش سالم نماند مگر آن كه از سر كوهى به سر كوه ديگر فرار كند و از سوراخى به سوراخى، مانند روباه كه بچه هايش را با خود برداشته به جائى مى برد بگريزد، گفتند چنين زمانى كى خواهد آمد؟ فرمود: هنگامى كه مرد به معيشتش و ابزار زندگى اش جز به وسيله معصيت خدا نرسد، پس در آن زمان است كه ترك ازدواج و عزب زيستن حلال خواهد بود، گفتند: شما ما را به ازدواج فرمان مى داديد فرمود آرى ولى هنگامى كه آن روزگار پيش آيد هلاك و نابودى دين و ارزش هاى اخلاقى مردان به دست پدران و مادرانشن خواهد بود، و اگر پدر و مادر در ميان نباشند به دست همسر و فرزندانش انجام مى گيرد، و اگر همسر و فرزند نداشته باشد به دست خويشان و همسايگانش خواهد بود، گفتند اين هلاكت چگونه اتفاق مى افتد؟ فرمود: او را به تنگى معيشت و مضيقه در زندگى سرزنش نموده و نهايتاً به امور مادى طاقت فرسا وادارش ميكنند تا اين كه تن به كارهائى دهد كه آن كارها هلاكش نمايند.
آيا در روزگار فعلى چنين اتفاقى كه پيامبر از آن خبر داده به وقوع نپيوسته؟ آيا بسيارى از مردان براى فرار از سرزنش ديگران، خود را به حرام هاى مالى و عملى آلوده نميكنند؟!
و نيز از آن حضرت روايت شده كه فرموده:
زود است بر امت من زمانى برسد كه از عالمان دين چون فرار گوسپند از گرگ فرار كنند، چون اين برنامه پيش آيد خدا آنان را به سه چيز مبتلا كند:
اول: بركت را از اموالشان بردارد.
دوم: حكومت ستمكارى را بر آنان چيره سازد.
سوم: از دنيا بيايمان به آخرت وارد شوند! «1»
از رسول الهى روايت شده:
«ستكون عليكم ائمة يملكون ارزاقكم، يحدثونكم فيكذبونكم، و يعملون فيسيئون العمل، لايرضون فيكم حتى تحسنّوا قبيحهم، و تصدقوا كذبهم فاعطوهم الحق مارضوا به فاذا تجاوزو افمن قتل على ذلك فهو شهيد:»
در آينده رهبرانى بر شما حكومت ميكنند كه روزى هايتان را تصرف ميكنند و در مالكيت خود قرار مى دهند، با شما در امورتان سخن به دروغ مى گويند، بد عمل ميكنند، از شما خوشنود نشوند تا كارهاى بدشان را نيك بدانيد و دروغشان را تصديق نمائيد، پس زمانى كه به حق گردن نهند شما نيز حقشان را عطا كنيد، ولى اگر تجاوز نمودند هر كه براى پيش گيرى از تجاوزشان كشته شود شهيد است.
آيا اكثر حكومت هاى گذشته كه پس از پيامبر بر امت مسلط بودند، و اغلب حكومت هاى اين روزگار به صورتى كه پيامبر خبر داده اند نيستند؟
آيا گفتار پيامبر كه خبر از آينده امت بوده از اخبار غيبى و از معجزات رسول خدا نيست؟
اميرالمؤمنين (ع) در روايتى از آينده بعد از خودش چنين خبر مى دهد:
بر مردم زمانى برسد كه كارشان در امر فحشا اوج گيرد و آن را پيشه خود قرار دهند، حرمت ارزش ها در آن روزگار پايمال گردد، و زنا علنى شود، خوردن مال و ثروت ايتام را به ناحق حلال شمارند، و ربا خوارى نمايند، كم فروشى در كالا و متاع بر آنان حاكم گردد، و مسكرات را با تغيير اسم بر خود حلال كنند، رشوه حرام را با نام هديه قبول نمايند، و به اسم امانت خيانت ورزند، مردان شبيه زنان، و زنان به شكل مردان درآيند، حدود نماز را سبك انگارند، و براى غيرخدا به حج روند، هلال شب اول ماه خود را دوشبه نشان دهد و گاهى هم از ديد مردم مخفى گردد به طورى كه اول ماه رمضان به عنوان اين كه اول ما نيست روزه نگيرند و آخر آن را كه روز عيد است روزه دار باشند در اين هنگام بترسيد، بترسيد كه مبادا خدا فرصت توبه را از شما سلب كند، زيرا پس از وقوع اين امور مرگ ها به سرعت و شتاب گريبان مردم را بگيرد، تا جائى كه مردم به ناگهان بميرند به صورتى كه صبح سالم باشند، و شب دفنشان كرده باشند، يا شب زنده باشد، و صبح مرده، پس زمانى كه روزگار اينگونه باشد واجب است پيش از آن كه بلا فرا رسد وصيت را مقدم بداريد
منبع : پايگاه عرفان
