خبرهاى غيبى حضرت موسى بن جعفر

از عبدالله بن سنان روايت شده كه براى هارون الرشيد لباس هاى قميتى و با ارزش آوردند و او همه آنها را به وزيرش على بن يقطين بخشيد و از ميان آن لباس ها لباسى روباز از پوست خز و طلاباف بود كه به لباس شاهان شباهت داشت.

على بن يقطين كه از شيعيان مخلص موسى بن جعفر بود همه آن لباس ها را به انضمام اموالى بسيار براى آن حضرت فرستاد، امام آن لباس روباز گران قيمت را كه دراعه مى گفتند توسط شخصى امين و راز نگاهدار براى على بن يقطين فرستاد، على بن يقطين از پس فرستادن دراعه به شك افتادو سبب برگردانده شدن آن را ندانست، حضرت به او نامهاى نوشتند و تذكر دادند دراعه را حفظ كن و از منزل بيرون نبر زيرا زمانى به آن نيازمند خواهى شد، او هم پس از نامه امام به حفظ لباس همت گماشت.

على بن يقطين پس از مدتى بر يكى از خادمان خود خشم گرفت و او را از خدمت معزول نموده از دستگاه خود بيرون راند، آن خدمتكار نزد هارون به بدگوئى از على بن يقطين پرداخت، و از او سخن چينى و سعايت كرد و گفت: على بن يقطين عقيده مند به امامت موسى بن جعفر است و خمس درآمد خود را همه ساله براى او مى فرستد و در فلان روز دراعه پر قيمت تو را براى امام خود فرستاد!

هارون فوق العاده خشمگين شد و گفت بايد اين مسئله را روشن سازم، چنانچه وزير من شيعى و با دشمن من در ارتباط باشد او را به عقوبت سختى مبتلا كنم، در همان وقت دنبال على بن يقطين فرستاد، هنگامى كه به دربار آمد گفت: آن دراعهاى را كه به تو بخشيدم چه كردى؟ على بن يقطين گفت در خانه است و آن را در پارچهاى پيچيدهام و هر صبح و شام پارچه را باز كرده و به آن نظر مى كنم و از باب تبرك آن را مى بوسم، هارون گفت هم اكنون آن را نزد من بياور.

على بن يقطين يكى از خادمان خود را فرستاد و گفت وارد فلان اطاق شود و دراعهاى پيچيده در پارچه در فلان صندوق است فوراً آن را بياور، غلام رفت و دراعه را آورد، هارون هنگامى كه دراعه را در پارچه و عطرآلود ديد خشمش فرو نشست و گفت: آن را به منزل خود برگردان، من ديگر سخن كسى را درباره تو مى پذيرم، سپس جايزه فراوانى به او داد و دستور داد غلام سخن چين را هزار تازيانه بزنند و بيش از پانصد تازيانه به او نزده بودند كه از دنيا رفت.