معرفى شيعيان واقعى‏

امام هشتم عليه السلام مى فرمايد:

«شِيعَتُنَا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاهَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاهَ وَ يَحُجُّونَ الْبَيْتَ الْحَرَامَ وَ يَصُومُونَ شَهْرَ رَمَضَانَ وَ يُوَالُونَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يَتَبَرَّءُونَ مِنْ أَعْدَائِهِمْ [مِنْ أَعْدَائِنَا] أُولَئِكَ أَهْلُ الْإِيمَانِ وَ التُّقَى وَ أَهْلُ الْوَرَعِ وَ التَّقْوَى »

كسى كه مى خواهد به فرج واقعى برسد، پنج علامت دارد، و اگر اين علامت ها در وجود او بود، حتماً بدانيد كه او در راه رسيدن به فَرَج كامل است، علامت اول: برپا داشتن نماز. علامت دوم: پرداخت اضافه مالى كه پروردگار بزرگ عالم معلوم كرده در راه او، علامت سوم: روزه گرفتن در ماه رمضان، علامت چهارم: انجام حج در همان سال اول استطاعت، علامت پنجم: در تمام برنامه هاى زندگى دوستدار ما اهل بيت باشد.

از آنچه دركتاب فقه الرضا عليه السلام كه منسوب به امام رضا عليه السلام است، آمده: مسلمان با نگه داشتن چهل شبانه روزى آلات غناء در خانه، خشم خدا را به جان مى خرد ، مى توان چنين برداشت كرد كه از الان تا روز قيامت، هيچ شيعه اى به خود اين جرأت نمى دهد كه چنين آلاتى را در خانه خود نگهدارى كند. على عليه السلام شصت و سه سال در اين دنيا بود، و يك مرتبه هم به غناء گوش نداد. اما الان او دارد موسيقىِ رحمت حق را گوش مى دهد ، و كسانى كه در زمان او به غناء گوش مى دادند، الان دارند فرياد عذاب جهنم را گوش مى دهند.

على عليه السلام وقتى خسته مى شد، در بيابان، صورتش را بر روى خاك مى گذاشت، و با اين دعا رفع خستگى مى كرد: «قَوِّ عَلى خِدْمَتِكَ جَوارِحِى »: خدايا خستگى را از من بردار، تا فردا صبح، براى خدمت به تو، اعضا و جوارحم، قدرت داشته باشند، «وَ اشْدُدْ عَلَى الْعَزِيمَهِ جَوانِحِى، وَ هَبْ لِىَ الْجِدَّ فِى خَشْيَتِكَ وَ الدَّوامَ فِى الاتِّصالِ بِخِدْمَتِكَ.»

شخصى محضر امام ششم عليه السلام آمد و گفت: يابن رسول الله! همسايه ما براى خودش مجلس غناء برگزار مى كند، و من به صداى آن ها گوش نمى دهم، اما هر وقت كه به توالت مى روم، مقدارى در توالت معطّل مى كنم تا از پشت ديوار، صدايش به گوشم برسد، آيا من در قيامت مسئول هستم؟ حضرت گفت: قرآن مجيد مى فرمايد: وَ لا تَقْفُ ما لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنَّ السَّمْعَ وَ الْبَصَرَ وَ الْفُؤادَ كُلُّ أُولئِكَ كانَ عَنْهُ مَسْؤُلًا «3» در قيامت هر سه، چشم، گوش، و فكر تو كه متوجّه آن جا بودند، مسئول هستند.

البته، آنچه گفته شد، در باب غنا بود كه موسيقى طرب انگيز است؛ اما درباره خود موسيقى و افراط در آن هم در كتاب تأثير موسيقى بر روان و اعصاب ، درباره ضررها و تأثيرات منفى چنين موسيقى اى بر روان مى گويد، فرد را ديوانه مى كند؛ نطفه را از بين مى برد؛ گردش خون را مختل مى نمايد؛ ناخودآگاه فرد را تخدير مى كند؛ آدم را به هلاكت مى رساند.