چنان كه گفته شد، دو مورد از آن نُه برنامه در يك آيه آمده است: إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوَّابينَ وَ يُحِبُّ الْمُتَطَهِّرينَ. خداى شما و خداى قرآن، و نه خداى اروپا، پاكى روان و پاكى ظاهر را دوست دارد. او به اين پاكى ها علاقه، عشق و محبت دارد. اعلام اين محبت در قرآن براى خودش نيست؛ براى اين كه خودش بى نياز است. اين كه اين خدا اعلام مى كند: من عشق به بازگشت و به طهارت دارم، در حقيقت دارد انسان را راهنمايى مى كند كه: اى انسان!
من كه اين محبت فطرى را كه به تو دادم، پس راهنمايى ات كنم كه اين محبت را نسبت به كجا جهت گيرى كنى. من يكى از اين چيزهايى را كه در زندگى تو دوست دارم، مى گويم و مقدارى از قواعدش را بيان مى كنم و بعد هم به بيان توبه مى پردازم و سعى مى كنم جورى آن را تجزيه و تحليل كنم كه برايت قابل پياده كردن باشد.
منبع : پایگاه عرفان
