اكثر قوم يهود كه در گذشته قومى حس گرا، و پاى بند به امور مادى و حريص به دنيا و مال و منال آن، و بنده شهوات بودند. و نسل به نسل تا اين زمان اين حالات حيوانى و شيطانى را در خود حفظ كرده اند، تمايلى در وفاى به عهد و پيمان و وفادارى به ميثاق در آنان پاى نگرفته، لذا با هر كس پيمانى ببندند چه با خدا و چه با مردم، خود را به وفاى به آن ملزم نمى دانند، و هر گاه منافع مادى، يا اجتماعى، يا سياسى آنان اقتضا كند گرچه آن منافع صد در صد نامشروع باشد به شكستن پيمان و نقض عهد برمى خيزند، و تعهد خود را بى اعتبار و غير قابل اجرا اعلام مى كنند!
آنان تمام پيمان هاى خود را با خدا در زمان موسى و پس از موسى، و پيمان هاى خود را با موسى و پيامبران بعد از او، و پيمان خود را با آيات توارت كه بر نبوت پيامبر اسلام بشارت داشت و متعهد شده بودند با بعثت پيامبر مسلمان شوند، و پيمان هائى كه تا زمان حيات رسول خدا با مسلمانان بستند با كمال گستاخى و بى پروائى شكستند، و امروز هم تا جائى كه نويسنده اين تفسير در مدت عمر اجتماعى اش از رسانه هاى خبرى شنيده هر پيمانى را با هر نهادى يا ملتى يا مملكتى بستند فقط بخاطر منافع نامشروعشان شكستند.
ابن جرير از ابن جريح در توضيح نَبَذَهُ فَرِيقٌ مِنْهُمْ نقل مى كند كه ابن جريح گفته: عهد و پيمانى در كره زمين نبوده كه يهود متعهد به آن شوند مگر اين كه شكستند، آنان قومى هستند كه امروز با طرف مقابل خود عهد مى بندند و فردا آن عهد را پشت سر انداخته و به نقض و شكستن آن برمى خيزند.
از جمله أَ وَ كُلَّما عاهَدُوا عَهْداً نَبَذَهُ و جمله أَكْثَرُهُمْ لا يُؤْمِنُونَ با توجه به اين كه فعل مضارع لا يُؤْمِنُونَ در آيه شريفه دلالت بر استمرار دارد استفاده مى شود كه اخلاق شيطانى پيمان شكنى اكثر يهود اخلاق دائمى است، و پيمان شكنان اين قوم بناى بازگشت از اين رذيله روانى را ندارند، و توبه از اين عمل ناروا به قلب آنان خطور نمى كند، به اين خاطر همه مسلمانان بخصوص آنان كه رو در روى صهيونيست از اين قوم قرار دارند بايد يقين صد در صد داشته باشند كه اين ملت بى شرم به هيچ عهد و پيمانى با هر كه ببندند وفادار نيستند و بلكه پيمان بستنشان با اقوام ديگر به ويژه با مسلمانان جز خدعه و فريب و مكر و حيله چيزى نيست.
منبع : پایگاه عرفان
