سومين اثرى كه خداوند مهربان براى تقوا بيان مى كند ، معيّت حضرت حق با اهل تقواست . شدت محبت و علاقه به اهل تقوا از طرف حضرت حق به حدى است كه وجود مقدس او ، در همه شئون حيات اهل تقوا ، همراه آنها است .
امام على عليه السلام فرمود: اين معيّت و همراهى سبب مى شود كه اهل تقوا در همه ميدان هاى زندگى ، فاتح و پيروز باشند . كه اميرالمؤمنين على عليه السلام آيه شريفه را آن قدر كامل و جامع مى ديدند كه در برابر درخواست عاشق بى قرارشان ، همّام بن شُريح كه به حضرت عرض كرد : من دلم مى خواهد كه از زبان شما به گونه اى اوصاف اهل تقوا را بشنوم كه گويا دارم با چشم سر ، همه ماهيت وجود آنها را تماشا مى كنم ، پاسخ مثبت دادند .
حضرت به همين آيه تكيه كردند و بنا داشتند كه بعد از قرائت آيه سكوت كنند و چيزى نگويند . من مقدمه خطبه را براى شما عرض كنم :
» روى أنّ صاحباً لأميرالمؤمنين عليه السلام يقال له همام كان رجلاً عابداً «
روايت كرده اند كه: براى اميرالمؤمنين عليه السلام همنشينى و همرازى بود ، رفيق و دوستى بود كه معلوم مى شود اين رفيق اميرالمؤمنين عليه السلام بنده واقعى خدا بوده است .
پروردگار عالم در بهترين نقطه اى كه انبيا را معرفى كرده است ، همين نقطه بندگى است .
منبع : پایگاه عرفان
