شهوت حلال و حرام

 براى شما شهوت حلال قرار داده شده است. هيچ وقت پروردگار عالم شما را از اعمال شهوات منع نكرده است. نه شهوت خوراك، نه شهوت پوشاك، نه شهوت معاشرت، نه شهوت ازدواج. اما مرزبندى قرار داده است. شما اجازه داريد معاشرت كنيد، ولى با دوستان خدا و پاكان و مردم متدين، اما اجازه نداريد با دشمنان خدا معاشرت كنيد.(392) او وسوسه مى كند كه حدودبندى خدا را در معاشرت مراعات نكنيد و يك معاشرت وسيع و بى رويه و بى حساب براى خودتان ايجاد بكنيد.

 و اين مكتب را خيلى ها در زمان ما دارند. مثل كسى كه مى گويد: با عرق خور، عرق مى خورم، با مسجدى مسجد مى روم، با خدايى، خدايى ام. با غيرخدايى، غيرخدايى ام.

 و عده اى تعبير اتوكشيدن دارند، وقتى به آنها مى گويى اينجا را كه خدا اجازه نداده، اين كه نامحرم است. اين كه خلافكار است، اين كه شيطان است. اين كه منافق است. اين كه كافر است. اين كه نجس است. اين كه فاسق است. مى گويد: ما صلح كلّى هستيم. ما با همه صافيم. ولى اين اخلاق خدا نيست.

 خداوند متعال در قرآن مجيد علناً اعلام مى كند كه از مشركين بى زار است. علناً در ده جاى قرآن اعلام مى كند كه ده طايفه را اصلاً دوست ندارد.

 » وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ الظَّلِمِينَ « » وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُفْسِدِينَ « » وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ الْفَسَادَ « » إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ مَن كَانَ مُخْتَالًا فَخُورًا «

 شيطان اين وسوسه را در انسان ايجاد مى كند چه مانعى دارد كه انسان با همه خوش باشد. با همه صنفى رفيق باش. با همه شكلى آشنا باش. اگر پيش پيغمبر آمدى با پيغمبر باش. وقتى نزد ابولهب رفتى با ابولهب باش. اگر دور، دور امام حسين عليه السلام بود حسينى باش. اگر دور، دور يزيد بود يزيدى باش. اگر حضرت على عليه السلام سركار آمد با او نماز بخوان، اگر معاويه سركار آمد، پلوى معاويه را بخور. در زندگى خوش باش.

 اينقدر وسوسه مى كند تا مرزبندى هاى الهى را بشكند. اين هم يك كار شيطان است.