آرى تنها منبع هدايت قرآن مجيد است، زيرا از هر گونه تحريفى كه ديگر كتاب هاى آسمانى به دست دزدان راه انسانيت دچار شدند به اراده حق سالم و صحيح مانده و در مصون ماندنش از تحريف هيچ شك و ترديدى نيست و اعتقاد همه شيعيان اهل بيت با تكيه بر خود آيات قرآن و روايات اهل بيت و نظر بزرگ ترين عالمان اين طايفه اين است كه قرآنى كه امروز در اختيار همه مسلمانان از هر قوم و طايفه اى است عيناً همان قرآن زمان پيامبر و امامان معصوم است، و هر كس جز اين اعتقادى داشته باشد اعتقادش باطل و غير معقول است.
اين كتاب همه انسان ها را در همه امور حيات و مسائل زندگى به خير و سعادت هدايت مى كند، و زمينه لقاء و رضايت حق و آخرت آباد را برايش فراهم مى نمايد و او را از افتادن در ضلالت و گمراهى حفظ مى كند.
در اين زمينه در توضيح ذلِكَ الْكِتابُ لا رَيْبَ فِيهِ هُدىً لِلْمُتَّقِينَ بحث قابل توجهى به ميان آمد، و توضيح مفصلى درباره هدايت گرى قرآن داده شده.
در اين بخش به اشارات كوتاهى كه از صدر المتألهين درباره هدايتگرى قرآن در كتاب اسرار الآياتش آمده اشاره مى كنم «بدان كه يكى از نام هاى نيكوى قرآن نور است، زيرا قرآن نورى است عقلى كه به وسيله آن نور احوال مبدء و معاد كشف و آشكار مى گردد، و به آن نور حقايق اشياء ديده و درك مى گردد، و انسان توسط آن نور در قيامت راهنمائى يافته و راه رسيدن به بهشت را مى پيمايد.»
وَ لكِنْ جَعَلْناهُ نُوراً نَهْدِي بِهِ مَنْ نَشاءُ مِنْ عِبادِنا وَ إِنَّكَ لَتَهْدِي إِلى صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ:
ما كتاب نازل شده بر تو را نورى عظيم قرار داديم كه هر كس از بندگانمان را بخواهيم به وسيله آن هدايت مى كنيم بى ترديد تو به كمك اين نور مردم را به راه راست كه راه خداست هدايت مى نمائى.
قَدْ جاءَكُمْ مِنَ اللَّهِ نُورٌ وَ كِتابٌ مُبِينٌ يَهْدِي بِهِ اللَّهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضْوانَهُ سُبُلَ السَّلامِ وَ يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِهِ وَ يَهْدِيهِمْ إِلى صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ:
بى ترديد از سوى خدا براى شما نور و كتابى روشنگر آمده است، خدا به وسيله آن نور كسانى را كه از خشنودى او پيروى مى كنند به راههاى سلامت راهنمائى مى كند، و آنان را به توفيق خود از تاريكى هاى (جهل، كفر، شرك و نفاق) به سوى روشنائى «معرفت، ايمان، عمل صالح و اخلاق حسنه» بيرون مى آورد و به سوى راه راست هدايتشان مى نمايد.
و از نام هاى بزرگ قرآن حكمت است، حكمت و علم استوار و دانش حقيقى عنايتى است ربانى و بخششى است الهى كه نصيب كسى نمى شود مگر از جانب حق:
يُؤْتِي الْحِكْمَةَ مَنْ يَشاءُ وَ مَنْ يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْراً كَثِيراً وَ ما يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُوا الْأَلْبابِ:
خدا حكمت را به هر كس بخواهد عنايت مى كند و آن كه حكمت به او داده شده بى ترديد خير فراوانى به وى داده اند و جز صاحبان مغز اين حقيقت را متذكر نمى شوند.
قرآن از رسول اسلام تعبير به معلم كتاب و حكمت نموده است:
يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ:
در اين آيه شريفه اشاره به اين است كه: حكمت كه گاهى از آن تعبير به قرآن و گاهى به نور و نزد حكما به عقل بسيط مى شود از احسان و فضل الهى و كمال ذات احدى است كه هر كس از خواص بندگان را برگزيند و مورد دوستى و محبت خود قرار دهد عنايت مى فرمايد
ذلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشاءُ وَ اللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ.
مانند پادشاهى كه لباس مخصوص خود را به هر كس از نزديكان خود كه بخواهد عنايت مى نمايد، چون حكمت واقعى از صفات ذاتى حق بوده و هيچ يك از بندگان و مخلوقات به آن دست نيابد مگر پس از تجرد و دورى از دنيا و از وجود خود به تقوا و زهد واقعى و فناء از آلودگى هاى طبيعت و عادات و ورود در جمعيت و گروه مهيمين از فرشتگان و بندگان مقرب و نزديك به حق تعالى، تا اين كه خداوند او را از علم لدنى خود بهره مند كند و حقايق آيات قرآن را كه همان حكمت است بر قلب او مكشوف سازد و به او خير كثير و احسان و رحمت نامتناهى بخشد و به حيات طيبه كه دور از آلودگى هاى اين جهان است زنده فرمايد و نورى به او عطا كند كه توسط آن نور در تاريكى و حجاب هاى دنيا و برزخ ها و قبرها يعنى عوالم و عقبات پس از مرگ كه به موازات پيمودن مراحل براى او پيش مى آيد گذر كند چنان كه در قرآن مى فرمايد:
أَ وَ مَنْ كانَ مَيْتاً فَأَحْيَيْناهُ وَ جَعَلْنا لَهُ نُوراً يَمْشِي بِهِ فِي النَّاسِ كَمَنْ مَثَلُهُ فِي الظُّلُماتِ لَيْسَ بِخارِجٍ مِنْها كَذلِكَ زُيِّنَ لِلْكافِرِينَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ:
آيا كسى كه از نظر روحى و عقلى مرده بود و ما او را (به وسيله هدايت قرآن و آراسته شدن به ايمان) زنده كرديم و براى وى نورى قرار داديم تا در پرتو آن در ميان مردم به درستى و سلامت زندگى كند، مانند كسى است كه در تاريكى هاى جهل و گمراهى است و از آن بيرون شدنى نيست، اينگونه براى كافران به خاطر لجاجت و عنادشان آنچه انجام مى دادند آراسته شد تا گمان كنند اعمالى كه همواره انجام مى دهند نيكوست!!
و از نام هاى مبارك قرآن روح است كتاب خدا در اين زمينه مى فرمايد:
يُلْقِي الرُّوحَ مِنْ أَمْرِهِ عَلى مَنْ يَشاءُ مِنْ عِبادِهِ لِيُنْذِرَ يَوْمَ التَّلاقِ:
روح را به فرمانش به هر كس از بندگانش كه بخواهد القا مى كند تا مردم را از روز قيامت بيم دهد.
و از صفات و نام هاى قرآن حق است:
قُلْ نَزَّلَهُ رُوحُ الْقُدُسِ مِنْ رَبِّكَ بِالْحَقِّ لِيُثَبِّتَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ هُدىً وَ بُشْرى لِلْمُسْلِمِينَ:
بگو قرآن را روح القدس از سوى پروردگارت به حق و راستى نازل كرده، تا كسانى را كه ايمان آورده اند ثابت بدارد و براى اهل تسليم هدايت گرو مژده باشد.
أَ فَمَنْ يَعْلَمُ أَنَّما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ الْحَقُّ كَمَنْ هُوَ أَعْمى إِنَّما يَتَذَكَّرُ أُولُوا الْأَلْبابِ:
آيا كسى كه يقين دارد آنچه از سوى پرودگارت بر تو نازل شده حق است، مانند كسى است كه از نظر باطن نابينا است فقط خردمندان با بصيرت متذكر اين حقيقت هستند.
و از نام هاى شريف قرآن هدى است، زيرا قرآن هدايت و راهنمائى به حق مى كند و بلكه خود حق است.
ذلِكَ هُدَى اللَّهِ يَهْدِي بِهِ مَنْ يَشاءُ:
اين قرآن هدايت خدا است كه هر كه را بخواهد به وسيله آن راهنمائى مى كند.
و از نامهاى شريف آن ذكر است، چون انسان بتوسط قرآن امورات آخرت و حالات مبدء و معاد را ياد مى كند.
فَاسْتَمْسِكْ بِالَّذِي أُوحِيَ إِلَيْكَ إِنَّكَ عَلى صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ وَ إِنَّهُ لَذِكْرٌ لَكَ وَ لِقَوْمِكَ وَ سَوْفَ تُسْئَلُونَ:
پس به آنچه به تو وحى شده در جهت اعتقاد و عمل چنگ بزن، بى ترديد تو هر راه راست هستى، و مسلماً اين قرآن براى تو و قوم تو مايه تذكر و شرف و عزت است و به زودى درباره آن بازخواست خواهيد شد.
و از نام هاى قرآن شفاء است، چون مؤمن توسط قرآن از بيمارى هاى نفسانى و امراض درونى و رنج هاى روز رستاخيز، از قبيل نادانى و رشك بردن، و بزرگ منشى و تظاهر به پاكدامنى و ريا و نفاق و دوروئى و خودآرائى و شهوت و خشم و عشق به جاه و قدر و شرف و ساير بيمارى هائى كه وقتى در نفس محكم و استوار گرديد پزشكان روحانى از درمان آن عاجزند رها مى يابد و درمان مى شود.
قُلْ هُوَ لِلَّذِينَ آمَنُوا هُدىً وَ شِفاءٌ.
بگو اين قرآن براى اهل ايمان سراسرش هدايت و درمان است.
صفات و اوصاف و نام هاى قرآن بسيار است و شرحش موجب تطويل سخن مى گردد، به همين مقدار كه توضيح داده شد، و معلوم گشت كه تنها منبع هدايت «البته با تعليم پيامبر و اهل بيتش» قرآن است كافى است.
منبع : پایگاه عرفان
