به يقين بدانيد كه علم ، پهناى آسمان ها و زمين را نمى تواند به دست بياورد ؛ زيرا جغرافياى عالم قابل درك نيست . چگونه اندازه گيرى كنند ؟ ستارگانى كه وقتى به وجود آمدند ، نور خود را به طرف زمين فرستادند ، در رصدخانه ها طيف هاى نور را گرفتند ، حساب مى كنند كه اين نور ، پانصد ميليون سال قبل ، ثانيه اى سيصد هزار كيلومتر راه آمده تا اكنون به زمين رسيده است .
اين ها تازه ستارگان دور دست نيستند . هنوز براى دانش بشر روشن نشده است كه آسمان اول از چه مقدار كهكشان و سحابى مركب شده است ، چه رسد به آسمان دوم و سوم .
خدا در قرآن مى فرمايد : هفت آسمان وجود دارد . امام صادق عليه السلام مى فرمايد : آسمان اول در برابر آسمان دوم ، مانند دانه اى ارزن در مقابل هندوانه است و آسمان دوم نسبت به سوم نيز همين طور و هفت آسمان نسبت به عرش مانند حلقه روى درب نسبت به درب است .
آن وقت قرآن در سوره آل عمران و حديد ، مى فرمايد : پهنا - نه طول - و عرض بهشت مانند پهناى همه آسمانها و زمين با تمام فضاهايى كه دارد مى باشد .
مرحوم آيت الله صدر مى گويد : در خواب باغى ديدم كه اول و آخر نداشت . نمونه هيچ چيزى از اين باغ را در دنيا نديده بودم .
در روايت دارد وقتى كه خدا بهشت را با عمل صالح مردم آفريد ، به بهشت گفت : خوش به حال آن كسانى كه در تو منزل مى گيرند . ببينيد آنجا چه خبر است . آن وقت عده اى اين چنين بهشتى كه پهنايش ، پهناى آسمان و زمين است ، با اندكى گناه ، در عمر اندك ، از دست مى دهند :
» أُولَئِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوُا الضَّلَلَةَ بِالْهُدَى فَمَا رَبِحَت تِّجَرَتُهُمْ وَ مَا كَانُوا مُهْتَدِينَ «
اين ها در اين داد و ستد، بهشت را به قيمت به دست آوردن لذّت هاى نامشروع مى دهند ، پس سودى نكردند و انسان هاى راه يافته اى نيستند . راه آنان راه انحرافى و غلطى بوده است .
منبع : پایگاه عرفان
