چگونگى ارزيابى مؤمن و فاسق

 شيخ بهايى در كتاب »كشكول« مى‏نويسد : زن بدكاره‏اى بود كه وقتى صبح براى نماز وضو مى‏گرفت ، با همان وضو نمازهاى ظهر ، عصر ، مغرب و عشاى خود را مى‏خواند و در روز نيز چندين بار زنا مى‏داد .

 كسى به او گفت : اين وضوى تو چقدر قوى است كه اين همه زنا باطلش نمى‏كند ؟ دين مى‏گويد : اگر چرت بزنيد كه هوش از كار بيافتد ؛ يعنى صدايى نشوند يا چيزى را نبيند ، وضو باطل است . وضوى تو چقدر پرقدرت است ؟

 اين‏ها را در قرآن فاسق مى‏نامند ؛ يعنى از چارچوب انسانيت بيرون آمده‏اند و به هيچ كس رحم ندارند كه فكر كنند . اين زن كه با مردى رابطه برقرار كرده است ، نمى‏گويد كه او زن و بچه دارد ، بعد با جلب محبت او ، محبت اين مرد از آن زن قطع مى‏شود ، طلاق پيش مى‏آيد ، بچه‏ها بى‏مادر و بى‏پدر مى‏شوند و اين بچه‏ها فردا چه مى‏شوند ؟

 اين‏ها را من و شما كه اهل مسجد و هيأت هستيم مى‏فهميم ، اما آن حيوانات وحشى كه به صورت جنس دو پا هستند ، اما از چارچوب انسانيت بيرون آمده‏اند ، هرگز اين ارزيابى‏ها را نمى‏كنند . اين‏ها عناوين قرآنى است . علت انتخاب اين عناوين نيز باطن و اعمال مردم است .

 عكس اين عنوان نيز در قرآن هست كه زياد هم آمده است : » يا ايها الذين آمنوا « اين‏ها رفقاى خاصّ خدا و انسان هستند . وجدان بيدار ، عقل فعّال و انديشه پاك دارند . به جريانات عالم نگاه درست دارند . دل به خدا ، انبيا و ائمه طاهرين عليهم السلام داده‏اند .