مرگ و عالم آخرت - جلسه دهم (1) - (متن کامل + عناوین)

ايمان و عمل صالح

هشدارهاى خدا نسبت به عالم آخرت

تهران، مسجد حضرت امير رمضان 1383

 الحمدلله رب العالمين و صلّى الله على جميع الانبياء والمرسلين و صلّ على محمد و آله الطاهرين.

خداوند متعال ، انبيا و ائمه طاهرين عليهم السلام علاوه بر اين كه از جهان پس از مرگ و اوضاع جهان بعد ، براساس باطن و اعمال مردم خبر داده اند ، مردم را نيز دعوت كرده اند كه خود را براى زندگى پاك همراه با سلامت و امنيت در عالم آخرت آماده كنند و در اين زمينه هر شبانه روز انديشه كنند كه براى زندگى جهان بعد چه توشه اى را فراهم كرده اند و چه توشه اى فراهم نكرده اند .

 از هشدارهاى بسيار مهمى كه در زبان وحى آمده است ، اين است كه خود و خانواده خود و حتى آنهايى كه در ارتباط با شما هستند را ، گرچه اقوام شما نباشند ، از دچار شدن به عذاب و آتش جهنم و همچنين به اسارت و دردهاى جهان آخرت حفظ كنيد . راه اين حفظ را به ما نشان داده اند .

 البته در بعضى از آيات قرآن ، فقط مسأله جلوگيرى و حفظ خود از گرفتار شدن به بلاهاى آخرت مطرح است و در برخى از آيات نيز راه در امان ماندن از آن بلاها و رنج ها مطرح است .

 عناوين مؤمن و كافر ، صالح و فاسق

 در سوره مباركه حشر ، پروردگار مى فرمايد :

 » يَأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ اتَّقُواْ اللَّهَ وَلْتَنظُرْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ لِغَدٍ «(233)

 اى اهل ايمان ! چرا مى فرمايد : اى اهل ايمان ؟ چون مردم مؤمن گوش دهنده به دعوت خدا هستند . مردمى كه به حضرت حق وابسته هستند و خدا را باور و به او علاقه دارند و در باطن با خدا سر و كار دارند ، آمادگى باطنى براى قبول كردن و پذيرفتن حق دارند ، به آنها مى فرمايد .

 ديگران كه مشرك ، كافر ، منافق ، فاسق و مجرم حرفه اى هستند ؛ چون وقتى لاييك ها و بى ارتباطهاى با پروردگار را در قرآن معرفى مى كند ، تحت همين عناوين مى نامد . اين عناوين در آيات قرآن مجيد حقيقت دارد ؛ يعنى هر عنوانى براى انسان ها به خاطر باطن و نوع عمل آنها است .

 اين عناوين يعنى كسى كه نمى خواهد توبه كند و از آلودگى ها دست بردارد . تا آن وقتى كه اين حال را دارد ، اين عناوين بر او صادق است . اگر مى فرمايد : فاسق ، اين فسق در ارتباط با باطن و ظاهر گروهى از مردم است . كلمه »فسق « قبل از اين كه قرآن مجيد نازل شود ، در كلام عرب استعمال مى شده است .

 »فَسَقَ « يعنى خرما از جلد خود درآمده است . بعد كه آيات قرآن كريم نازل شد ، كلمه فسق را در آيات مختلفى استعمال كرد .

 خداوند متعال در قرآن كريم مى فرمايد:

 » الَّذِينَ يَنقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مِيثَقِهِ وَ يَقْطَعُونَ مَآ أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَن يُوصَلَ وَيُفْسِدُونَ فِى الْأَرْضِ أُوْلَئِكَ هُمُ الْخَسِرُونَ «(234)

 »عهدشكنان « آنهايى كه در زمين عمداً فساد مى كنند و خطر فساد آنان هم متوجه انديشه مردم است ، هم اقتصاد ، هم اخلاق و هم عمل آنها كه اين »يفسدون فى الارض « را در آيات ديگر توضيح مى دهد :

 » وَإِذَا تَوَلَّى سَعَى فِى الْأَرْضِ لِيُفْسِدَ فِيهَا وَيُهْلِكَ الْحَرْثَ وَالنَّسْلَ «(235)

 فسادگران در مقام تباه كردن نسل ها و اقتصاد مردم هستند .

 اين لشكركشى براى تباه كردن نسل ؛ يعنى شكستن ساختمان ، غيرت ، ادب ، وقار و ايمان مردم .(236) آنهايى كه اقتصاد را تباه مى كنند ، مانند دزدان ، اختلاس كنندگان ، جابجاكنندگان اموال عمومى و انحصارطلبان ، چه انحصارطلبان دولتى و چه ملتى .

 اين كه جنسى را در انحصار خود مى گيرند و بقيه كسانى كه در ارتباط با اين جنس هستند ، به ورشكستگى دچار مى شوند و به خاك سياه مى نشينند ، كه به دنبال آن صدها خانواده نيز به خاك سياه مى نشينند . كار مفسد تباه كردن نسل و اقتصاد مردم است .

 حيوانيت و ايجاد انحراف

 در آيات ديگر دارد :

 » وَيَبْغُونَهَا عِوَجًا «(237)

 تباه كردن انديشه مردم و القا كردن باطل به جاى حق ، حق را كهنه نشان دادن و باطل را نو و تمدن نشان دادن . البته اين ها در افراد كم سواد كشورها اثرگذار هستند .

 قرآن اين ها را فاسق مى نامد ؛ يعنى چه ؟ يعنى اينهايى كه به ديگران رحم نمى كنند ، نه رحم به نسل ها و نه رحم به اقتصاد عمومى مردم . اين ها از چارچوب انسانيت درآمده اند :

 » أُوْلَئِكَ كَالأَْنْعَمِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ «(238)

 اين ها جز آزار و اذيت به ديگران، كار ديگرى ندارند . اين عناوين ، عناوين حقيقى است .(239)

 اثر حرام خورى و حلال خورى

 صاحبان اين عناوين همگى منابع زيان هستند ؛ يعنى هر جامعه اى كه مشرك ، منافق ، مجرم ، مفسد و فاسق بيشتر دارد ، آن جامعه امنيت كمترى دارد يا ندارد .

 آن جامعه از نظر اقتصادى ، وضع خوبى ندارد . اقتصاد ربايى ، غصبى و همراه با نيرنگ ، اقتصاد حرام خورى است و اين حرام خورى ها، نور باطن مردم را خاموش مى كند .(240)

 مى گويند : حاكم ستمگرى بود ، وقتى ستم مى كرد ، مردم محل دست به دعا برمى داشتند و او به زندگيش گره سنگينى مى خورد و متوقف مى شد . باز مقدارى مى گذشت و هوس مى كرد كه ظلم مالى ، اقتصادى يا اجتماعى كند ، دوباره مردم خدا خدا مى كردند ، زندگى او لنگ مى شد . يا بچه اش مريض مى شد ، يا خودش درد بدى مى گرفت و يا به كارش گره مى افتاد .

 روزى پرسيد : مگر مردم چقدر با خدا و خدا با آنها رفيق است كه هر وقت اين ها خدا خدا مى گويند ، خدا جواب آنها را مى دهد ؟ وزير آدم زيركى بود ، گفت : جناب حاكم ! اين مردم از بزرگ و كوچك ، همگى حلال خور هستند و دعاى حلال خور مستجاب است . اگر مى خواهى راه اين ها را به خدا ببندى ، بايد رشته اقتصادى آنان را آلوده كنى تا ديگر دعاى آنان مستجاب نشود .(241)

 چگونگى ارزيابى مؤمن و فاسق

 شيخ بهايى در كتاب »كشكول« مى نويسد : زن بدكاره اى بود كه وقتى صبح براى نماز وضو مى گرفت ، با همان وضو نمازهاى ظهر ، عصر ، مغرب و عشاى خود را مى خواند و در روز نيز چندين بار زنا مى داد .

 كسى به او گفت : اين وضوى تو چقدر قوى است كه اين همه زنا باطلش نمى كند ؟ دين مى گويد : اگر چرت بزنيد كه هوش از كار بيافتد ؛ يعنى صدايى نشوند يا چيزى را نبيند ، وضو باطل است . وضوى تو چقدر پرقدرت است ؟

 اين ها را در قرآن فاسق مى نامند ؛ يعنى از چارچوب انسانيت بيرون آمده اند و به هيچ كس رحم ندارند كه فكر كنند . اين زن كه با مردى رابطه برقرار كرده است ، نمى گويد كه او زن و بچه دارد ، بعد با جلب محبت او ، محبت اين مرد از آن زن قطع مى شود ، طلاق پيش مى آيد ، بچه ها بى مادر و بى پدر مى شوند و اين بچه ها فردا چه مى شوند ؟

 اين ها را من و شما كه اهل مسجد و هيأت هستيم مى فهميم ، اما آن حيوانات وحشى كه به صورت جنس دو پا هستند ، اما از چارچوب انسانيت بيرون آمده اند ، هرگز اين ارزيابى ها را نمى كنند . اين ها عناوين قرآنى است . علت انتخاب اين عناوين نيز باطن و اعمال مردم است .

 عكس اين عنوان نيز در قرآن هست كه زياد هم آمده است : » يا ايها الذين آمنوا « اين ها رفقاى خاصّ خدا و انسان هستند . وجدان بيدار ، عقل فعّال و انديشه پاك دارند . به جريانات عالم نگاه درست دارند . دل به خدا ، انبيا و ائمه طاهرين عليهم السلام داده اند .

 زندگى معنوى مؤمن در دنيا

 مؤمنين زندگى را در شكم و شهوت دنيا منحصر نمى دانند . اگر چيزى مى خورند ، به خاطر اين است كه بمانند تا خدا را عبادت و به مردم خدمت كنند . اگر شهوت دارند ، به خاطر اين است كه نسل و فرزندان پاك بيابند كه با خدا رفيق باشند و بعد از خودشان ، جاى رفقاى خدا خالى نشود . اين ها شهوت را براى خدا مى خواهند .(242)

 اين ها انسان هايى هستند كه پروردگار متعال مى فرمايد :

 » وَالْمُؤْمِنُونَ كُلٌّ ءَامَنَ بِاللَّهِ وَمَلَئِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ لَا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِّن رُّسُلِهِ وَقَالُواْ سَمِعْنَا «(243)

 خدايا ! سخن ، دستور ، امر تو و پيغمبرانت را شنيديم ، اما نه فقط شنيدن ، بلكه :