مرگ و عالم آخرت - جلسه دهم (1) - (متن کامل + عناوین)

ايمان و عمل صالح

هشدارهاى خدا نسبت به عالم آخرت

تهران، مسجد حضرت امير رمضان 1383

 الحمدلله رب العالمين و صلّى الله على جميع الانبياء والمرسلين و صلّ على محمد و آله الطاهرين.

خداوند متعال ، انبيا و ائمه طاهرين عليهم السلام علاوه بر اين كه از جهان پس از مرگ و اوضاع جهان بعد ، براساس باطن و اعمال مردم خبر داده‏اند ، مردم را نيز دعوت كرده‏اند كه خود را براى زندگى پاك همراه با سلامت و امنيت در عالم آخرت آماده كنند و در اين زمينه هر شبانه روز انديشه كنند كه براى زندگى جهان بعد چه توشه‏اى را فراهم كرده‏اند و چه توشه‏اى فراهم نكرده‏اند .

 از هشدارهاى بسيار مهمى كه در زبان وحى آمده است ، اين است كه خود و خانواده خود و حتى آنهايى كه در ارتباط با شما هستند را ، گرچه اقوام شما نباشند ، از دچار شدن به عذاب و آتش جهنم و همچنين به اسارت و دردهاى جهان آخرت حفظ كنيد . راه اين حفظ را به ما نشان داده‏اند .

 البته در بعضى از آيات قرآن ، فقط مسأله جلوگيرى و حفظ خود از گرفتار شدن به بلاهاى آخرت مطرح است و در برخى از آيات نيز راه در امان ماندن از آن بلاها و رنج‏ها مطرح است .

 عناوين مؤمن و كافر ، صالح و فاسق

 در سوره مباركه حشر ، پروردگار مى‏فرمايد :

 » يَأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ اتَّقُواْ اللَّهَ وَلْتَنظُرْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ لِغَدٍ «(233)

 اى اهل ايمان ! چرا مى‏فرمايد : اى اهل ايمان ؟ چون مردم مؤمن گوش دهنده به دعوت خدا هستند . مردمى كه به حضرت حق وابسته هستند و خدا را باور و به او علاقه دارند و در باطن با خدا سر و كار دارند ، آمادگى باطنى براى قبول كردن و پذيرفتن حق دارند ، به آنها مى‏فرمايد .

 ديگران كه مشرك ، كافر ، منافق ، فاسق و مجرم حرفه‏اى هستند ؛ چون وقتى لاييك‏ها و بى‏ارتباطهاى با پروردگار را در قرآن معرفى مى‏كند ، تحت همين عناوين مى‏نامد . اين عناوين در آيات قرآن مجيد حقيقت دارد ؛ يعنى هر عنوانى براى انسان‏ها به خاطر باطن و نوع عمل آنها است .

 اين عناوين يعنى كسى كه نمى‏خواهد توبه كند و از آلودگى‏ها دست بردارد . تا آن وقتى كه اين حال را دارد ، اين عناوين بر او صادق است . اگر مى‏فرمايد : فاسق ، اين فسق در ارتباط با باطن و ظاهر گروهى از مردم است . كلمه »فسق « قبل از اين كه قرآن مجيد نازل شود ، در كلام عرب استعمال مى‏شده است .

 »فَسَقَ « يعنى خرما از جلد خود درآمده است . بعد كه آيات قرآن كريم نازل شد ، كلمه فسق را در آيات مختلفى استعمال كرد .

 خداوند متعال در قرآن كريم مى‏فرمايد:

 » الَّذِينَ يَنقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مِيثَقِهِ وَ يَقْطَعُونَ مَآ أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَن يُوصَلَ وَيُفْسِدُونَ فِى الْأَرْضِ أُوْلَئِكَ هُمُ الْخَسِرُونَ «(234)

 »عهدشكنان « آنهايى كه در زمين عمداً فساد مى‏كنند و خطر فساد آنان هم متوجه انديشه مردم است ، هم اقتصاد ، هم اخلاق و هم عمل آنها كه اين »يفسدون فى الارض « را در آيات ديگر توضيح مى‏دهد :

 » وَإِذَا تَوَلَّى سَعَى فِى الْأَرْضِ لِيُفْسِدَ فِيهَا وَيُهْلِكَ الْحَرْثَ وَالنَّسْلَ «(235)

 فسادگران در مقام تباه كردن نسل‏ها و اقتصاد مردم هستند .

 اين لشكركشى براى تباه كردن نسل ؛ يعنى شكستن ساختمان ، غيرت ، ادب ، وقار و ايمان مردم .(236) آنهايى كه اقتصاد را تباه مى‏كنند ، مانند دزدان ، اختلاس‏كنندگان ، جابجاكنندگان اموال عمومى و انحصارطلبان ، چه انحصارطلبان دولتى و چه ملتى .

 اين كه جنسى را در انحصار خود مى‏گيرند و بقيه كسانى كه در ارتباط با اين جنس هستند ، به ورشكستگى دچار مى‏شوند و به خاك سياه مى‏نشينند ، كه به دنبال آن صدها خانواده نيز به خاك سياه مى‏نشينند . كار مفسد تباه كردن نسل و اقتصاد مردم است .

 حيوانيت و ايجاد انحراف

 در آيات ديگر دارد :

 » وَيَبْغُونَهَا عِوَجًا «(237)

 تباه كردن انديشه مردم و القا كردن باطل به جاى حق ، حق را كهنه نشان دادن و باطل را نو و تمدن نشان دادن . البته اين‏ها در افراد كم سواد كشورها اثرگذار هستند .

 قرآن اين‏ها را فاسق مى‏نامد ؛ يعنى چه ؟ يعنى اينهايى كه به ديگران رحم نمى‏كنند ، نه رحم به نسل‏ها و نه رحم به اقتصاد عمومى مردم . اين‏ها از چارچوب انسانيت درآمده‏اند :

 » أُوْلَئِكَ كَالأَْنْعَمِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ «(238)

 اين‏ها جز آزار و اذيت به ديگران، كار ديگرى ندارند . اين عناوين ، عناوين حقيقى است .(239)

 اثر حرام خورى و حلال خورى

 صاحبان اين عناوين همگى منابع زيان هستند ؛ يعنى هر جامعه‏اى كه مشرك ، منافق ، مجرم ، مفسد و فاسق بيشتر دارد ، آن جامعه امنيت كمترى دارد يا ندارد .

 آن جامعه از نظر اقتصادى ، وضع خوبى ندارد . اقتصاد ربايى ، غصبى و همراه با نيرنگ ، اقتصاد حرام خورى است و اين حرام خورى‏ها، نور باطن مردم را خاموش مى‏كند .(240)

 مى‏گويند : حاكم ستمگرى بود ، وقتى ستم مى‏كرد ، مردم محل دست به دعا برمى‏داشتند و او به زندگيش گره سنگينى مى‏خورد و متوقف مى‏شد . باز مقدارى مى‏گذشت و هوس مى‏كرد كه ظلم مالى ، اقتصادى يا اجتماعى كند ، دوباره مردم خدا خدا مى‏كردند ، زندگى او لنگ مى‏شد . يا بچه‏اش مريض مى‏شد ، يا خودش درد بدى مى‏گرفت و يا به كارش گره مى‏افتاد .

 روزى پرسيد : مگر مردم چقدر با خدا و خدا با آنها رفيق است كه هر وقت اين‏ها خدا خدا مى‏گويند ، خدا جواب آنها را مى‏دهد ؟ وزير آدم زيركى بود ، گفت : جناب حاكم ! اين مردم از بزرگ و كوچك ، همگى حلال‏خور هستند و دعاى حلال‏خور مستجاب است . اگر مى‏خواهى راه اين‏ها را به خدا ببندى ، بايد رشته اقتصادى آنان را آلوده كنى تا ديگر دعاى آنان مستجاب نشود .(241)

 چگونگى ارزيابى مؤمن و فاسق

 شيخ بهايى در كتاب »كشكول« مى‏نويسد : زن بدكاره‏اى بود كه وقتى صبح براى نماز وضو مى‏گرفت ، با همان وضو نمازهاى ظهر ، عصر ، مغرب و عشاى خود را مى‏خواند و در روز نيز چندين بار زنا مى‏داد .

 كسى به او گفت : اين وضوى تو چقدر قوى است كه اين همه زنا باطلش نمى‏كند ؟ دين مى‏گويد : اگر چرت بزنيد كه هوش از كار بيافتد ؛ يعنى صدايى نشوند يا چيزى را نبيند ، وضو باطل است . وضوى تو چقدر پرقدرت است ؟

 اين‏ها را در قرآن فاسق مى‏نامند ؛ يعنى از چارچوب انسانيت بيرون آمده‏اند و به هيچ كس رحم ندارند كه فكر كنند . اين زن كه با مردى رابطه برقرار كرده است ، نمى‏گويد كه او زن و بچه دارد ، بعد با جلب محبت او ، محبت اين مرد از آن زن قطع مى‏شود ، طلاق پيش مى‏آيد ، بچه‏ها بى‏مادر و بى‏پدر مى‏شوند و اين بچه‏ها فردا چه مى‏شوند ؟

 اين‏ها را من و شما كه اهل مسجد و هيأت هستيم مى‏فهميم ، اما آن حيوانات وحشى كه به صورت جنس دو پا هستند ، اما از چارچوب انسانيت بيرون آمده‏اند ، هرگز اين ارزيابى‏ها را نمى‏كنند . اين‏ها عناوين قرآنى است . علت انتخاب اين عناوين نيز باطن و اعمال مردم است .

 عكس اين عنوان نيز در قرآن هست كه زياد هم آمده است : » يا ايها الذين آمنوا « اين‏ها رفقاى خاصّ خدا و انسان هستند . وجدان بيدار ، عقل فعّال و انديشه پاك دارند . به جريانات عالم نگاه درست دارند . دل به خدا ، انبيا و ائمه طاهرين عليهم السلام داده‏اند .

 زندگى معنوى مؤمن در دنيا

 مؤمنين زندگى را در شكم و شهوت دنيا منحصر نمى‏دانند . اگر چيزى مى‏خورند ، به خاطر اين است كه بمانند تا خدا را عبادت و به مردم خدمت كنند . اگر شهوت دارند ، به خاطر اين است كه نسل و فرزندان پاك بيابند كه با خدا رفيق باشند و بعد از خودشان ، جاى رفقاى خدا خالى نشود . اين‏ها شهوت را براى خدا مى‏خواهند .(242)

 اين‏ها انسان‏هايى هستند كه پروردگار متعال مى‏فرمايد :

 » وَالْمُؤْمِنُونَ كُلٌّ ءَامَنَ بِاللَّهِ وَمَلَئِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ لَا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِّن رُّسُلِهِ وَقَالُواْ سَمِعْنَا «(243)

 خدايا ! سخن ، دستور ، امر تو و پيغمبرانت را شنيديم ، اما نه فقط شنيدن ، بلكه :