ظلم ستيزى خدا و فرهنگ خدايى

 چون كارهاى بد ، از انسان فلج ، گرسنه ، تشنه و كسى كه به صورت گوشت‏پاره‏اى در گوشه‏اى از بيمارستان يا خانه افتاده است ، سر نمى‏زند . تمام اين ظلم و جنايات بعد از اين است كه انسان از غذايى كه خورده‏است ، انرژى پيدا مى‏كند . آيا اين هدف خدا بوده است ؟ يعنى خداوند متعال ظالم و مجرم پرور است ؟

 اما در آيات ، دعاها و روايات ، وجود مقدس حضرت حق را اين گونه نمى‏بينيم . وقتى به آيات قرآن مراجعه مى‏كنيم ، مى‏بينيم پروردگار هر گونه ظلم را از خود نفى مى‏كند . مى‏فرمايد :

 » وَأَنَّ اللَّهَ لَيْسَ بِظَلَّامٍ لِّلْعَبِيدِ «

  خدا ، خداى ظلم كننده‏اى نيست :

  » إِنَّ اللَّهَ لَا يَظْلِمُ النَّاسَ شَيًْا «

  خدا كمترين ظلمى به كسى ندارد . حتى مى‏فرمايد :

 » وَلَا يُظْلَمُونَ فَتِيلاً «

 » وَلَا يُظْلَمُونَ نَقِيرًا «

  هم كلمه »فتيل « در قرآن آمده است و هم كلمه »نقير « . اولى يعنى من به اندازه نخ نازكى كه تقريباً نامرئى است و روى هسته خرما است ، به كسى ظلم نمى‏كنم و دومى يعنى به اندازه فرورفتگى سوزن روى هسته خرما به كسى ظلم نمى‏كنم .