پرده‏پوشى و اجتناب از پرده‏درى

 در دعاى كميل در اين زمينه چقدر زيبا پرده پوشى را ياد داده است :

  » اللهم اغفرلى الذنوب التى تهتك العصم «

 اما كدام گناه ؟ نمى گويد . توضيح نمى دهد كه من چه كرده ام . براى خدا معلوم است ، اما نبايد براى ديگران معلوم باشد .

 پروردگار در قرآن اثبات بعضى از گناهان را تعليق به محال و غيرممكن كرده است ؛ مثلاً اگر كسى نزد حاكم شرع بيايد و به زنا اقرار كند ، تا سه بار هم قبول نيست و هيچ حدّ و تازيانه اى ندارد . البته حق ندارد برود اقرار كند . نيازى نيست ، مى تواند بين خود و خدا توبه كند .

 يا اگر آمد و گفت : فلان مرد و فلان زن زنا كرده اند . قرآن مى فرمايد : مطلقا به اين خبر گوش ندهيد و تازه بايد گوينده را تازيانه بزنيد . گرچه در واقع اتفاق افتاده باشد ، ولى مى گويند : اگر مى خواهد براى حاكم شرع يا قاضى ، زنا ثابت شود ، بايد چهار شاهد عادل در يك جلسه بياورد كه جدا جدا بگويند : ما با چشم خود ديده ايم كه اين برنامه اتفاق افتاده است . حتى بايد روز ، ساعت ، وقت و كيفيتش را بگويند ، طورى كه حرف هر چهار نفر با هم اختلاف نداشته باشد .

 حال شما ، با اين معنايى كه قرآن فرموده ، حساب كنيد ، ببينيد به اين راحتى مى شود گناه زنا را ثابت كرد . هيچ مرد و زنى مى آيند كنار چهار شاهد عادل زنا كنند ؟ يا مرد و زن براى زنا با هم قرار مى گذارند كه در اتاقى بروند كه چهار انسان عادل ، پاك و با كمال نشسته اند ؟ بگويند : مقابل آنها زنا كنيم كه اگر خواست اثبات شود ، اين چهار بزرگوار بيايند و بگويند كه ما ديده ايم ؟ چنين چيزى اتفاق نمى افتد .