اختيار در انتخاب طاغوت و ايمان

 كارى به كار مردم ندارم كه كدام راه را انتخاب كنند :

  » فَمَن يَكْفُرْ بِالطَّغُوتِ وَيُؤْمِنْ بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَى «

  كسى كه طاغوت را دفع كند ، هر نوع طاغوتى را ، طاغوت ممكن است خود انسان باشد ؛ طاغوت يعنى طغيانگر . وقتى خواسته‏هاى خودم را رها كنم ، به خواسته‏هاى غير منطقى ، نامعقول ، بى محاسبه و بى مهار تبديل شوم ، خود من طاغوت مى‏شوم ، فرقى ندارد : كسى كه از طاغوت جدايى كند ، از تصرف طاغوت پنهان شود ، به پرودرگار تكيه كند و ايمان بياورد ، به دستگيره محكمى كه از آن محكم‏تر نيست ، متوسل شده است . او اهل نجات ، سعادت و خوشبختى است ، ولى من هيچ كس را وادار نمى‏كنم .