هشدارى از اميرمؤمنان (ع)

ایوان نجف عجب صفایی دارد

آخدا نمیدونم چطوری اصلاً چرا اینجا اما بگذار بگم: یه جورایی وقتی با دقت می‌اندیشم، احساس میکنم خیلی حقیرتر از اونیم که بخوام با نگاه به عظمت تو بفهمم هیچی نیستم. تو دعای عرفه آقام حسین میگه خدایا یه کاری کن که نه با نگاه به نعماتت تو رو دریابم؛ حالا اینم جریان من حقیره(البته یه جور دیگش)، خدایا این کسانی که به یه صندلی شیکسته‌ای رسیدن و دارن به خودشونو فامیلاشون میرسن، یه جوری نشه که احساس حقارت کنم یا حتی فکر کنم علومی که تو بهم یاد دادی پشیزی ارزش نداره و فقط پارتی داشتن ارزشه، خدایا کمم کوچیکم اما فقط تورو دارم و بهت مینازم اصلاً هم نمیتونم به قیمت از دست دادن دو سوم ایمونم جلوی این حروم لقمه‌ها خودمو ببازم کمک میخوام، منو بخر منو ببر تو که ضرر نمیکنی ولی اگه منو نخری کسی منو نمیخره‌ها منو ببر خدا