مقيد بودن مؤمن به امر خدا

 اين كه مقيد ناميده شده است ، تعبيرى از وجود رسول خدا صلى الله عليه وآله است كه شيعه و سنى روايتش را نقل مى‏كنند . روايت مفصل و طولانى است و مطالب بسيار عاليى دارد ، اول روايت اين است :

  » المؤمن لدى الحق اسير «

  مردم با ايمان ، با معرفت ، با اعتقاد و علاقه‏مند به حضرت حق ، به حق و حقيقت پاى بند هستند و چيز ديگرى را قبول ندارند . آنچه در اين عالم حق است ، فقط به آن عمل مى‏كنند . ممكن است عمل به حق براى آنان تلخ باشد ، ولى آنها به آن پايبند هستند .

 مثلاً پول از دست دادن تلخ است ، حتى براى بعضى‏ها كه مى‏خواهند حق واجب قرآنى را بدهند ، پرداخت پول تلخ است . البته من كارى ندارم كه زكات و خمس مانند نماز و حج واجب هستند . همان طور كه بى‏نماز در قيامت نجات ندارد ، كسى كه در مال بى‏حساب و كتاب باشد نيز در قيامت نجات ندارد ، اما حقوقى است كه درون دل بعضى‏ها تلخ است ، ولى وقتى كه از آن حق گذشت مى‏كنند ، مى‏بينند اين پرداخت از عسل شيرين‏تر است و از آن شيرين‏تر آن لحظه‏اى است كه وعده خدا مبنى بر جايگزينى آن مال و بركت دادن به مابقى اموال را با چشم خود مى‏بينند و لمس مى‏كنند ؛ چون مى‏بينند كه وعده خدا حق است .