حكايت ابولهب در قرآن

 اين ترازوهايى كه مى‏خواهد عملكرد ما را با آن بسنجد ، چيست ؟ مى‏گويد : اين ترازوهاى من عدالت خالص است :

  » فَلَا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَيًْا «

  من خدايى نيستم كه به احدى كمترين ظلمى كنم .

 ابولهب مردى است كه خدا عليه او در قرآن سوره‏اى نازل كرده است . خدا از مخالف ، بيكار و فرار كننده از تكاليفى كه به نفع خود انسان است ، متنفر است . اين كه عموى پيامبر است ، باشد ، بايد اين سوره در قرآن بماند ، تا مردم بدانند كه من با مخالف حرفى ندارم :

 » تَبَّتْ يَدَآ أَبِى لَهَبٍ وَ تَبَّ × مَآ أَغْنَى عَنْهُ مَالُهُ وَ مَا كَسَبَ × سَيَصْلَى نَارًا ذَاتَ لَهَبٍ «

  خيلى زود عموى تو در جهنمى مى‏افتد كه شعله‏هايش زبانه‏هاى سنگينى دارند . اين ابولهب بعد از مرگ به اين عذاب برزخى دچار شد كه نمونه‏اى از عذاب جهنم است . در قيامت نيز به جهنم مى‏رود .