معامله با خدا

قالَ أَميرُالْمُؤْمِنينَ  عليه السلام : كانَتِ الفُقَهاءُ وَالْحُكَماءُ إِذا كاتَبُوا بَعْضُهُمْ بَعْضاً كَتَبُوا بِثلاثٍ لَيْسَ مَعَهُنَّ رابِعَةً مَنْ كانَتِ الآخِرَةُ هَمَّهُ كَفاهُ اللّهُ هَمَّهُ مِنَ الدُّنْيا ، وَمَنْ أَصْلَحَ سَريرَتَهُ أَصْلَحَ اللّهُ عَلانِيَتَهُ ، وَمَنْ أَصْلَحَ فيمابَيْنَهُ وَبَيْنَ اللّهِ عَزَّ وَجَلَّ اَصْلَحَ اللّهُ لَهُ فيما بينَهُ وَبَيْنَ النّاسِ  . امير مؤمنان  عليه السلام فرمود : تيزبينان و حكما زمانى كه به يكديگر چيزى مى نوشتند ، سه برنامه مى نوشتند و هيچ گاه چهارمى نداشت ، مى نوشتند : كسى كه همّتش آخرت است خداوند برنامه هاى دنياى او را كفايت مى كند و كسى كه درونش را اصلاح كند خداوند توفيق اصلاح بيرونش را به او مرحمت مى كند و آن كه بين خود و خدا را اصلاح كند ، خداوند بين او و مردم را اصلاح مى نمايد .
صفات شيعيان
عَنْ خُثَيْمَةِ الجُعْفى : قالَ : دَخَلْتُ عَلَى الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ  عليهماالسلام وَأَنَا أُريدُ الشُّخوصَ فَقالَ : أَبْلِغْ مَوالينا السَّلامَ وَأَوْصِهِمْ بِتَقْوَى اللّهِ وَأَنْ يَعُودَ غَنِيُّهُمْ فَقيرَهُمْ ، وَقَوِيُّهُمْ ضَعيفَهُمْ وَأَنْ يَعُودَ صَحيحُهُمْ مَريضَهُمْ وَأَنْ يَشْهَدَ حَيُّهُمْ جِنازَةَ مَيِّتِهِمْ وَأَنْ يَتَلاقُوا فى بُيُوتِهِمْ ، وَأَنَّ لِقاءَ بَعْضِهِمْ بَعْضاً حَياةٌ لاَِمْرِنا رَحِمَ اللّهُ عَبْداً أَحْيا أَمْرَنا يا خُثَيْمَةَ إِنّا لا نُغْنى عَنْكُمْ مِنَ اللّهِ شَيْئاً إِلاّ بِالْعَمَلِ ، إِنَّ وَلايَتَنا لا تَنالُ إِلاّ بِالْوَرَعِ ، وَإِنَّ أَشَدَّ النّاسِ حَسْرَةً يَوْمَ القِيامَةِ مَنْ وَصَفَ عَدْلاً ثُمَّ خالَفَهُ إِلى غَيْرِه  . خثيمه جعفى مى گويد : به محضر حضرت صادق  عليه السلام مشرّف شدم در حالى كه قصد رفتن از مدينه و خداحافظى داشتم ، امام فرمود : دوستان ما را سلام برسان و آنان را به خويشتن دارى از گناه سفارش كن و اين كه داراى آنان از فقيرشان دستگيرى كند و قدرت دار آنان از ضعيفشان حمايت داشته باشد و سالم آنان مريضشان را ببيند و زنده آنان مردگانشان را تشييع جنازه كنند و يكديگر را در خانه هاشان ديدن نمايند؛ زيرا اين ديدار باعث حيات فرهنگ ماست ، خداوند مورد رحم قرار دهد آن بنده اى كه به زنده كردن امر ما اقدام نمايد . اى خثيمه ما بجز با عمل صالح شما در پيشگاه حق براى شما كارى نمى توانيم انجام دهيم ، به ولايت ما نمى رسد مگر به ورع ، حسرت خورترين مردم در قيامت كسى است كه از عدل تعريف كند ؛ ولى خودش در اجراى آن نسبت به مردم تخلف كند .