روايات باب عهد

جايگاه عهد و وفاى به آن از نظر عظمت در حدى است كه در اين زمينه در جوامع حديث فصل مستقلى براى آن مقرر شده، در اين سطور به پارهاى از آن روايات اشاره ميشود، مفصل آن را در كتابهاى حديث ملاحظه كنيد.

رسول خدا ميفرمايد:

«تقبلو الى بست خصال، اتقبل لكم بالجنة، اذ احدثتم فلا تكذبوا واذا وعدتم فلا تخلفوا واذائتمنتم فلا تخونوا و غضوا ابصاركم، واحفظوا فروجكم وكفوا ايديكم والستنكم عن الناس:»

شش خصلت را از من بپذيريد، تا بهشت را براى شما بپذيرم، چون سخن گوئيد از دروغ بپرهيزيد، چون وعده دهيد از وعده تخلف نكنيد، چون امين شناخته شديد خيانت نورزيد، چشم از حرام فرو پوشيد، شهوت جنسى را از آلوده شدن به گناه حفظ كنيد، دست و زبان از آزردن مردم نگاه داريد.

اميرمؤمنان (ع) در عهدنامه مالك مينويسد:

«... وان تعدهم فتتبع موعدك بخلقك فان المن يبطل الاحسان والتزيد يذهب بنورالحق، والخلف يوجب المقت عندالله و عندالناس قال الله سبحانه كبر مقتا عندالله ان تقولوا مالاتفعلون:»

مبادا به مردم وعده دهى، و آن را بشكنى و خلاف كنى، منت نهادن كار نيك را باطل و بينتيجه ميكند، و زياد شمردن عمل خوب نور حقيقت را از بين ميبرد، وعده خلافى سبب خشم خدا و مردم ميشود، خداوند در قرآن ميفرمايد: خشم خدا بر گفتن چيزى كه آن را انجام نميدهيد بسيار است.

از حضرت رسول بنا به روايت امام صادق آمده:

«من كان يؤمن بالله واليوم الآخر فليف اذا وعد:»

كسى كه به خدا و روز قيامت ايمان دارد بايد هنگامى كه وعده ميدهد به وعدهاش وفا كند.

پيامبر اسلام در روايت بسيار مهمى ميفرمايد:

«ثلث من كن فيه كان منافقا وان صام وصلى وزعم انه مسلم، من اذائتمن خان، واذا حدث كذب، واذا وعد اخلف ، ان الله تعالى قال فى كتابه: ان الله لايحب الخائنين

و قال: لعنة الله على الكاذبين و فى قوله واذكر فى الكتاب اسماعيل انه كان صادق الوعد:»

سه خصلت است در هر كه باشد منافق است، گرچه نماز بخواند و روزه بگيرد و گمان كند مسلمان است.

كسى كه او را امين بشمارند ولى به امانات مردم خيانت كند، كسى كه به هنگام سخن گفتن دروغ بگويد، و زمانى كه وعده ميدهد از وعده خود تخلف نمايد، در قرآن مجيد اعلام شده: خداوند خائنان را دوست ندارد، لعنت خدا بر دروغگويان باد، اسماعيل را به ياد آر كه پيامبرى درست پيمان بود.

از حضرت صادق (ع) روايت شده:

«عدة المؤمن اخاه نذر لاكفارة له فمن اخلف فبخلف الله بدء ولمقته تعرض:»