معناى تقوا در قرآن

قرآن مجيد مى فرمايد: سراسر اين كتاب، هدايت براى متقين است؛

« ذَ لِكَ الْـكِتَـبُ لاَ رَيْبَ فِيهِ هُدًى لِّلْمُتَّقِينَ »

 اگر در آيات قرآن كريم دقت بشود، اين معنا به دست مى آيد كه منظور ازمتقين كسانى هستند كه علاقه دارند خود را از عذاب خدا حفظ كنند.

يكى از مشتقات همين كلمه «تقوى» در سوره ديگر قرآن مجيد آمده است، به صورت امر واجب كه من فكر مى كنم اين آيه جلوه رحمت و محبت و عنايت خداوند به بندگانش است، مى فرمايد:

 « قُواْ أَنفُسَكُمْ وَ أَهْلِيكُمْ نَارًا »

«قُواْ » از ماده «وقى» و تقوا و متقين است، كه حضرت حق روى رحمت و لطفش به بندگانش دستور واجب مى دهد كه خود و خانواده خود را از آتش فرداى قيامت و آتش گناهان دنيا حفظ كنيد و نگاه داريد. اين كه در زيرنويس بعضى از ترجمه هاى قرآن، تقوا را به ترس ترجمه كرده اند، قطعا درست نيست و اشتباه مى باشد.

تقوا يعنى ايجاد پوششى كه انسان را از عذاب خدا حفظ مى كند، كه اين پوشش چيزى غير اسلام كامل كه ايمان و اخلاق و عمل صالح است، چيز ديگرى نيست. همه مردان و زنان عالم ظرفيت ايمان و اخلاق و عمل را دارند. در اين زمينه كسى ناقص آفريده نشده است؛

 « فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِى فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا لاَ تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذَ لِكَ الدِّينُ  الْقَيِّمُ وَ لَـكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يَعْلَمُونَ »

 اگر مردم غير از اين حرفى دارند، قرآن مى فرمايد: به خاطر اين است كه نمى دانند.

جنگ هفتاد و دو ملت همه را عذر بنه

 چون نديدند حقيقت ره افسانه زدند