اما پنجمين درخواست امام سجاد عليه السلام:
«و ادبا بارعا»
خدايا! زيباترين اخلاق را به من بده، اين قطعه اول در زيارت اميرالمؤمنين عليه السلام است، كه در مفاتيح الجنان ذكر شد. اين مفاتيح سفره عجيبى از پروردگار است، يك سفره پهن به اندازه همه مردم عالم در آن غذا هست، به هيچ كس هم نگفته اند كه از تمام غذاى اين سفره بخور، بلكه به اندازه گرسنگى روحت از اين سفره بهره مند شو، مفاتيح، دريايى از معارف الهى است.
من در مكه داشتم طواف مى كردم، نيمه شب، يك مرد سى و پنج ساله، سياه جلوتر از من داشت طواف مى كرد و اشك مى ريخت. دور اول من بود و دور اول او، دو تايى از حجر الاسود با هم راه افتاديم، من به پسرم گفتم: مقدارى سريع تر بيا تا كنار او قرار بگيريم، ببينيم چه دعايى را مى خواند؟
به اينجاى دعا رسيديم:
«و بسلطانك الذى علا كل شى ء و بوجهك الباقى بعد فناء كل شى ء و باسمائك التى غلبت اركان كل شى ء»
اين قدر صدا زيبا و با حال بود كه اين صدا تبديل به اشك شده و پهناى صورتش را گرفته بود. تا به اين دو اسم خدا رسيد: «يا نور يا قدوس» من ديدم دور كعبه روشن شد
اين از كجا است؟ از دعاى كميل؟ دعاى كميل را هفت قسمت كرده كه هفت دور طواف كند، جوان ها! نمى دانيد پيوند با خدا چه امنيتى به انسان مى دهد و چه لذتى دارد؟
منبع : پایگاه عرفان
