امام صادق عليه السلام يك حسنه ديگر در دنيا مى فرمايد:
اخلاق نيكو است. كه آدم در دنيا حسود نباشد، مغرور نباشد، رياكار نباشد، متواضع باشد، مهرورز باشد، مردم را دوست داشته باشد، با زن و بچه خود خوش برخورد باشد، اين هم يك حسنه خدا در دنياست.
« وَفِى الْأَخِرَةِ حَسَنَةً »
حسنه آخرت چيست؟
امام صادق عليه السلام مى فرمايد:
يك حسنه آخرت بهشت است كه نعمت هايش بى نهايت است.
« لاَّ مَقْطُوعَةٍ وَ لاَ مَمْنُوعَةٍ »
اين حسنه است. خدا دورنماى بهشت را در چند سوره بيان كرده است، در سوره انسان و الرحمن مى فرمايد:
« هَلْ أَتَى عَلَى الاْءِنسَـنِ حِينٌ مِّنَ الدَّهْرِ لَمْ يَكُن شَيْـٔا مَّذْكُورًا »
بخشى از نعمت ها لباس بهشتى هاست.
« سُندُسٍ خُضْرٌ وَ إِسْتَبْرَقٌ أَسَاوِرَ مِن فِضَّةٍ »
حرير نازك و حرير غير نازك. بهشتيان دست بند دارند؛ دست بندهاى نقره اى كه وقتى به دست بهشتيان كنند جمال و زيبايى شان چند برابر مى درخشد.
ديگر چه دارند؟
« وَ فُرُشٍ مَّرْفُوعَةٍ »
زنان بلند مرتبه، زنانى كه؛
« لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنسٌ قَبْلَهُمْ وَ لاَ جَآنٌّ »
دست بشر و جن به آنها نخورده است. تخت هايى كه خدا براى آنها گذاشته؛
« عَلَى سُرُرٍ مُّتَقَـبِلِينَ »
چشمه هاى جارى
« فِيهَا عَيْنٌ جَارِيَةٌ »
« وَ مَآءٍ مَّسْكُوبٍ * وَ فَـكِهَةٍ كَثِيرَةٍ »
اينها دور نمايى از نعمت هاى بهشت است.
حسنه آخرت بى شمار است. اين خواسته هايشان چقدر عظيم است. يك
حسنه ديگر رضوان خداوند است كه قرآن مى فرمايد:
« وَرِضْوَ نٌ مِّنَ اللَّهِ أَكْبَرُ »
اين رضوان كه خدا مى فرمايد از بهشت مهمتر و پرقيمت تر است.
منبع : پایگاه عرفان
