نبوت، سرماية رسيدن به تكامل

 

سرماية دوم: نبوت

در زمینة نبوت 500 آيه در قرآن وجود دارد و کافی است در يکي از آن‌ها با دقت و عمق، تأمل کنیم. پروردگار مي‌فرمايد:

(يا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَرْسَلْناكَ شاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذِيراً * وَ داعِياً إِلَى اللَّهِ بِإِذْنِهِ وَ سِراجاً مُنِيراً)

چراغ زندگي و راه من پيغمبر است و معلم واقعي من اوست.

يعني بايد کيفيت و شکل زندگي را از او بیاموزیم که مفسر بيانات پروردگار است. کافی است که این روايت را نیز بفهمیم که پيغمبر اكرم9 مي‌فرمايد:

«انّي قد جئتکم بخير الدنيا والاخرة»

 

من خير دنيا و آخرتتان را آورده‌ام؛ بياييد و از من بگيريد. اگر خيرها پيش او بماند، چه دردي از ما دوا مي‌کند. من گرسنه‌ام؛ و سرماية عظيمی پيش کس ديگر است؛ حال چه فایده که من خوشحال شوم و بگويم عجب سرمايه‌اي داري. من تشنه‌‌ام؛ چشمة آب پيش يکي ديگر است. او مي‌گويد: اين سرمايه پيش من است، بيا بگير! چه فایده‌ای برایتان دارد که مرا در زندگي‌ خود به عنوان يک موجود مقدس گذاشته‌اید و مي‌گوييد عجب پيامبري است! عجب علمي دارد! عجب رحمت پروردگاري است!