در روايتي آمده است که روي نگين انگشتر حضرت ابي عبدالله الحسين (علیه السلام) ثبت شده بود:
«لا اله الا الله عُدة للقاء الله»
«لا اله الا الله» يعني توحيد. توحيدي که از یک بخش همين «لا اله الا الله» استفاده مي‌شود، به معناي نفي همه معبودهاي باطل از خيمه حيات است و تکيه بر خواسته‌هاي پروردگار عالم است. اين توحید نیست که كسي همه معبودهاي باطل را نفي کند و بگويد در قلب خدا را قبول دارم ولي کاري به خواسته هاي او ندارم، کاري با امر و نهي و قرآنش ندارم. باور داشتن پروردگار با پذيرفتن خواسته‌هاي او و امر و نهي او در همة موجودات عالم هم هست. البته آن‌ها به طور اجبار در سيطرة امر خدا و فرمان خدايند، ولي همه، آفرينش خدا را باور دارند و می‌پذیرند.
منبع : پایگاه عرفان
