قرآن کريم در اين زمينه مي‌فرمايد: عبادت‌ها طمعاً و خوفاً انجام مي‌گيرد. يعني اگر به دل عبادت‌کننده بنگري، به اين نتيجه مي‌رسي که عبادت او يا به طمع رسيدن به بهشت است يا براي ايجاد امنيت از عذاب جهنم. البته این عبادت كساني است که بر اساس آيات قرآن، به بهشت و جهنم يقين دارند و با توجه به آن است که در رابطه با قيامت بيش از هزار آيه در قرآن نازل شده است. ولي پروردگار مي‌فرمايد: عبادت ایشان طمعاً و خوفاً است؛ يعني اگر ذات نيت عبادت‌کنندگان را موشکافي کنند، مي‌بينند عبادت آنان يا به طمع به دست آوردن بهشت است و يا براي دفع عذاب جهنم.
منبع : پایگاه عرفان
