هرگز يک پيامبر يا امام، براي خود سرمايه‌ای از مال مردم فراهم نکرد. مدينه، مسلمان ثروتمند بسيار داشت و همة شهر هم فدايي و عاشق پيامبر بودند. حضرت كه وضو مي‌گرفت، همة مردم با دست‌هايشان از آب وضوي پيامبر، تبرك مي‌جستند که يک قطره‌اش زمين نريزد.
منبع : پایگاه عرفان
