نور معرفت الهى در مقابل عمل

خداوند به كسى كه عبادت و طاعت داشته باشد، مى‏فرمايد : من در برابر اين عبادت و طاعت، به او نور معرفت مى‏دهم. مى‏فرمايد : با نورى كه در آخرت به او مى‏دهم، بهشت را مى‏بيند و به سوى آن حركت مى‏كند، نه اين كه جلوى او را نمى‏گيرند، بلكه به او مژده مى‏دهند:

 « يَوْمَ تَرَى الْمُؤْمِنِينَ و الْمُؤْمِنت يَسْعَى نُورُهُم بَيْنَ أَيْدِيهِمْ »

 روشنايى مؤمنان كه در برابر عبادت و طاعت به آنها داده‏ام، پيش روى ايشان در حركت است.

نور در قيامت از وجود خود مردم مؤمن طلوع كرده در جلوى ايشان حركت مى‏كند :

 « بُشْرَلـكُمُ الْيَوْمَ جَنَّـتٌ تَجْرِى مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خلِدين فيـها ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ »