دو واقعيت در سوره يوسف

در سوره مباركه يوسف دو واقعيت مطرح شده است، كه عبارت‏اند از: عشق الهى و عشق حيوانى.

عشق حيوانى عشقى است كه اگر زلف جان كسى به آن گِره بخورد، او را تا بى‏نهايت كوچك شدن مى‏برد. قرآن مجيد كه مى‏فرمايد : در قيامت، اعمال سنجيده مى‏شود، درباره عده‏اى مى‏فرمايد :

 « فَلاَ نُقِيمُ لَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَزْناً »

 چون ايشان چيزى ندارند، براى آنان ترازويى قرار نمى‏دهند. اينان به نهايت كوچكى رسيده‏اند. نقطه مقابل آن، عشق الهى است كه انسان را به سوى بى‏نهايت بزرگ شدن حركت مى‏دهد.